Zasady stosowania antybiotyków w bakteryjnych chorobach skóry u zwierząt towarzyszących

Dobór właściwego antybiotyku

Nie wszystkie przypadki ropnych zapaleń skóry wymagają terapii ogólnoustrojowej. Wybór formy leczenia odbywa się na podstawie kryteriów głębokości ropnego zapalenia skóry. W przypadkach powierzchniowych zapaleń skóry wskazane jest leczenie miejscowe (19, 30). W tej formie leczenia można zastosować szamponoterapię dwa razy w tygodniu z użyciem preparatów zawierających w składzie 3-4-proc. chlorheksydynę. Skuteczną substancją czynną używaną w szamponach jest nadtlenek benzoilu, metabolizowany w skórze do kwasu benzoesowego i posiadający właściwości utleniające, uszkadzające ścianę komórkową bakterii. Działa także silnie keratolitycznie i zaskórnikolitycznie. Kolejną substancją używaną w szamponach jest 10-proc. mleczan etylu, hydrolizowany do kwasu mlekowego i etanolu.

Ma on podobne działanie przeciwbakteryjne jak chlorheksydyna i nadtlenek benzoilu, w przeciwieństwie do tych substancji może być stosowany w przypadkach wrażliwej i silnie zmienionej zapalnie skóry. Ponadto miejscowo można stosować przez 2-4 tygodnie kremy z 2-proc. mupirocyną, 2-proc. kwasem fusydowym lub 1-proc. sulfadiazyną. Antybiotyki te są skuteczne w przypadku metacylinoopornych gronkowców. Obecnie prowadzone są badania nad zastosowaniem nizyny w dermatologii u psów. Substancja ta wykazuje silne właściwości przeciwko bakteriom Gram-dodatnim, również wykazującym metycylinooporność (4, 5, 31, 34, 36). Leczenie miejscowe powinno być stosowane co najmniej 7 dni od momentu, gdy stwierdzone zostało ustąpienie objawów klinicznych.

W przypadku zapaleń powierzchownych najczęściej leczenie ogólnoustrojowe jest niezbędne. W niektórych przypadkach można jednak rozpocząć leczenie od aplikacji leków miejscowych. Wskazaniem do takiego postępowania jest sytuacja, gdy zmiany są...