Zakażenia układu moczowego u psów i kotów. Cz. II

Przepuklina moczowodu (torbiel ujścia moczowodu)

To torbielowate rozszerzenie dalszego odcinka moczowodu na wysokości trójkąta pęcherza moczowego, które często jest wsunięte do wnętrza samego pęcherza. Może być umiejscowiona wewnątrz pęcherza moczowego (ortotopowo) lub na zewnątrz, doogonowo względem trójkąta pęcherza moczowego (ektopowo). Objawy kliniczne mogą początkowo nie występować, potem może wystąpić dysuria lub bolesne kropelkowe oddawanie moczu. Jako konsekwencje trwałego ucisku światła cewki moczowej mogą pojawić się moczowód olbrzymi albo wodonercze. Rozpoznanie stawia się przede wszystkim na podstawie badania ultrasonograficznego, urografii wydzielniczej, TK lub cystoskopii. Leczenie polega na zwalczaniu zakażeń dróg moczowych, a następnie chirurgicznym usunięciu wady.

Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego u kotów

Termin „idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego” skupia uwagę na nieprawidłowym zachowaniu podczas oddawania moczu, po wykluczeniu innych chorób, takich jak: kamica moczowa, bakteryjne zakażenia układu moczowego, zaburzenia anatomiczne i nowotwory. Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego to złożona choroba, często nawracająca, spowodowana wieloma czynnikami, w tym: stresem, otyłością, niską aktywnością kota (przebywaniem tylko w domu), nieprawidłowym żywieniem. Może mieć charakter ostry lub przewlekły. Nieznana jest przyczyna powstania choroby, ale sugeruje się, że wynika z nieprawidłowości we współczulnym układzie nerwowym i funkcji kory nadnerczy. Nadmierna aktywacja i/lub nieproporcjonalne hamowanie aktywności współczulnego układu nerwowego wraz z brakiem produkcji kortyzolu jako efektu reakcji stresowej powodują neurogenne zapalenie w obrębie pęcherza moczowego i odpowiadają za utrzymywanie się przewlekłego stanu stresu. Występuje zarówno u samców, jak i samic. Brak predylekcji rasowej do wystąpienia tej choroby. Zwiększone ryzyko pojawienia się tej jednostki chorobowej występuje u kastrowanych kocurów i sterylizowany...