Zachowania związane z przyjmowaniem pokarmu a dieta
Kot natomiast, jako „samotny łowca”, nie lubi towarzystwa podczas konsumpcji. Według badań prowadzonych przez Kane i wsp. (10) oraz Haupt (9) kot może przyjmować od 3 do 21 posiłków w ciągu doby z większym nasileniem spożycia pokarmu w okresie popołudniowo-wieczorno-nocnym. Notabene jest to zgodne z trybem życia dzikiego drapieżnika, ale może ulegać zmianie w przypadku kotów domowych, które wykazują zdolność częściowej adaptacji swoich zwyczajów do dziennej aktywności człowieka.
Okazuje się, że domowy kot potrzebuje ok. 3 tygodni, aby zmienić swój schemat aktywności żywieniowej (6, 8). Nie tylko pora i częstość posiłków kota znacząco różnią się od tych przyjmowanych przez psa, ale i ich objętość. Jednorazowo kot może zjeść porcję odpowiadającą kalorycznej równowartości (25-30 kcal) upolowanej myszy lub małego ptaka, które były/są typowym posiłkiem dzikiego kota (6, 12). I w ten lub podobny sposób (tzn. mało, ale często lub żywienie ad libitum, jeżeli nie ma przeciwwskazań) powinien być karmiony współczesny kot domowy.
Koty mają tendencję do dwóch typowych zachowań: neofilii oraz neofobii (6, 8, 12). Neofilia jest często traktowana przez właścicieli kotów jako zachowanie niepożądane. Niemniej jednak, konfrontując ją ze sposobem odżywiania się dzikiego kota, można zauważyć, że to stałe poszukiwanie nowych pokarmów (a w przypadku kota domowego – ciągłe wymuszanie na właścicielu podawania nowych produktów) pozwala na samodzielne zbilansowanie dawki pokarmowej (6, 12).
Okazuje się więc, że zachowanie pożądane u dziko żyjącego kota może być trudne do zaakceptowania u kota domowego i często określane jest mianem „wybredności” (ang. finicky eater) (8). Odmianą neofili jest „programowana” przez właściciela metafilia, związana z ciągłymi zmianami pokarmu. U zwierząt bezwzględnie mięsożernych rzadziej niż neofilia obserwowana jest neofobia, definiowana jako niechęć do spożywania „nowego” pokarmu, o innej teksturze, smaku itp. w stosunku do dotychczas przyjmowanego (8). Neofobia nasila się w sytuacji stresowej lub przy zaburzaniu schematu żywienia kota (6, 8).
Zarówno neofilia, jak i neofobia są powiązane z określonymi preferencjami zwierząt, związanymi ze smakiem, zapachem oraz teksturą i temperaturą pożywienia (2, 7). Już u dzikiego kota stwierdzono wysoką specjalizację ukierunkowaną na polowania wyłącznie na ptaki lub małe gryzonie, co może wiązać się z określonymi preferencjami smakowymi (2, 6). W przypadku kotów domowych preferencje smakowe odnoszą się do określonych produktów komercyjnych (suchych lub wilgotnych) lub diety domowej.
Analizując preferencje w kierunku określonych produktów, należy sięgnąć do okresu prenatalnego, gdyż jest on pierwszym stadium „przekazywania” i kodowania smaku diety „matczynej”. W 2012 roku Hepper i Wells przeprowadzili badania nad efektywnością kodowania smaków u psów i kotów w dwóch okresach życia: pre- i postnatalnym (7). W trakcie doświadczenia suki będące w okresie reprodukcji podzielono na dwie grupy; obie były karmione tym samym pokarmem z dodatkiem anyżu.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2609 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Obserwacje epizootiologiczne oraz wyniki badań klinicznych, anatomopatologicznych i laboratoryjnych prowadzonych w chlewniach średnio- i wielkotowarowych, w których stwierdzano nagłe zachorowania – z ostrymi objawami ze strony układu oddechowego, przede wszystkim wśród warchlaków i tuczników – wskazują, że ich przyczyną dość często bywa pleuropneumonia świń. Czynnikiem etiologicznym tej choroby są drobnoustroje Actinobacillus pleuropneumoniae (App). Cechą charakterystyczną […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Choroby układu oddechowego świń są ważnym problemem zdrowotnym i – w konsekwencji – ekonomicznym w chowie świń. Przyczyny wysunięcia się tej grupy chorób na czoło problemów zdrowotnych to, przede wszystkim, mająca miejsce w Europie około 30 lat temu zmiana systemu chowu świń z drobnotowarowego na średnio- i wielkotowarowy oraz potęgujący się z roku na roku […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Problemy stomatologiczne i wynikające z ich obecności przeszkody w prawidłowym użytkowaniu koni są jedną z częstszych przyczyn interwencji lekarzy weterynarii specjalizujących się w tej dziedzinie. Dowiedziono, że po diagnostyce kulawizn, szczepieniach, diagnostyce i leczeniu chorób układu rozrodczego, badanie przed kupnem/sprzedażą zajmuje najwięcej czasu praktykującym lekarzom weterynarii (1). Ewolucyjna droga od żyjącego we wczesnym Eocenie Hyracotherium […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]