Zachowania związane z przyjmowaniem pokarmu a dieta

We wszystkich grupach wprowadzono 3 rodzaje diet:

• niskobiałkową (17% białka w suchej masie),
• umiarkowanie białkową (25% białka w suchej masie),
• wysokobiałkową (32% białka w suchej masie).

Pozytywne wyniki uzyskano jedynie w grupie psów z agresją terytorialną, a jej redukcja zależna była od stopnia ograniczenia białka w diecie i wynosiła do 38% przy diecie niskobiałkowej (17% białka w suchej masie) oraz 23% przy umiarkowanie białkowej (25% białka w suchej masie). Analizując skład aminokwasowy białek, zwrócono szczególną uwagę na tryptofan, który w organizmie zwierząt jest głównym źródłem 5-HT, serotoniny i melatoniny, a u kotów dodatkowo jest przekształcany w niacynę.

Niemniej jednak przejście konkretnego aminokwasu przez barierę krew – mózg jest związane z określonym składem aminokwasowym pokarmu. Przykładowo wysokie dawki tyrozyny ograniczają zdolność przechodzenia tryptofanu i zamiast produkcji serotoniny i melatoniny dochodzi do syntezy noradrenaliny i dopaminy, mających działanie pobudzające, a nie tonizujące.

Na bazie tej wiedzy przygotowano kolejny eksperyment, w którym psom z dwóch grup (agresja dominująca i terytorialna) podawano dietę wysokobiałkową (30% białka w suchej masie) oraz niskobiałkową (18% białka w suchej masie), obie z dodatkiem tryptofanu (1,45 g/kg karmy), oraz skonfrontowano wyniki z uzyskanymi przy wyłącznym stosowaniu diety niskobiałkowej (18% białka w suchej masie). Niezależnie od zawartości białka w diecie dodatek L-tryptofanu pozwolił na obniżenie poziomu agresji o 14%.

Kolejne doświadczenia w tym zakresie u kotów (1, 6) pokazały, że wprowadzenie połączenia L-tryptofanu z alfa-kazozepiną pozwoliło na uzyskanie pożądanego efektu uspokojenia i minimalizacji stresu, co znalazło zastosowanie w produkcji określonych suplementów i diet leczniczych.

Rozpatrując pożądane i niepożądane zachowania podczas przyjmowania posiłków, można zauważyć, jak ważna jest znajomość wymogów żywieniowych i naturalnych mechanizmów warunkujących przyjmowanie u zwierząt pokarmu. Parafrazując sentencję mówiącą, iż łatwiej jest przeciwdziałać niż leczyć, możemy powiedzieć, że właściwe spełnienie potrzeb żywieniowych psów i kotów oraz odpowiednia dieta (karma) w okresie wzrostu zmniejszają ryzyko występowania niepożądanych zachowań (pokarmowych) w życiu dorosłym.