Wybrane protokoły profilaktyki przeciwpasożytniczej u suk ciężarnych oraz szczeniąt – praktyczne uwagi

Tab. 2. Substancje przeciwpasożytnicze (11, 13)

Wielu praktyków i właścicieli wyraża wciąż obawy przed stosowaniem preparatów odrobaczających w czasie ciąży, żeby uniknąć ewentualnych zakłóceń prawidłowego jej rozwoju i proponują odrobaczenie szczeniąt w 14. dniu życia.

Inny program obejmuje stosowanie fenbendazolu w ciąży i pyrantelu dla szczeniąt. Zaleca się odrobaczanie suk hodowlanych co dwa lata lub częściej, w zależności od sytuacji w hodowli, przy użyciu preparatów zawierających wyżej wymienione substancje (1). Suce w ciąży należy podać środek przeciwpasożytniczy z fenbendazolem na 2 tygodnie przed terminem porodu, następnie 2-3 dni po porodzie (jeżeli nie ma żadnych przeciwwskazań) i 2 tygodnie później. Substancję tę należy podawać doustnie raz na dobę przez 3 dni dla każdego cyklu odrobaczania. Zmniejsza to ryzyko transmisji pasożytów na szczenięta poprzez mleko suki. Jeżeli chodzi o szczenięta, to powinny zostać odrobaczone preparatem z embonianem pyrantelu, począwszy od 2. (1, 3) tygodnia życia i powtarzane co 2 tygodnie do 12. tygodnia życia. Dodatkowe protokoły odrobaczania mogą być zalecane na podstawie statusu hodowli (1).

Przeprowadzono natomiast badania, które wykazały, że iniekcja podskórna moksydektyny w dawce 1 mg/kg m.c. w 40. i 55. dniu ciąży (odpowiednio 5 i 13 dni przed porodem) (4, 7) lub iwermektyny w dawce 300 µg/kg w 0, 30. i 60. dniu ciąży (5, 14) znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia pierwotnej inwazji pasożytniczej u szczeniąt. Podczas stosowania substancji z grupy awermektyn należy jednak pamiętać o nadwrażliwości na te leki, wywołanej defektem genu MDR-1 u niektórych ras, takich jak na przykład: ow...