Wybrane aspekty wykonywania zawodu technika weterynarii – cz. II

Wykonywanie czynności pomocniczych z zakresu realizacji zadań inspekcji weterynaryjnej

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 Ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej – jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań inspekcji, może wyznaczyć osoby nie będące pracownikami inspekcji, posiadające odpowiednie kwalifikacje, do wykonywania niektórych czynności pomocniczych. W ustawie znajduje się również delegacja dla ministra właściwego do spraw rolnictwa, który, po zasięgnięciu opinii Głównego Lekarza Weterynarii oraz Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej, określi w drodze rozporządzenia zakres czynności wykonywanych przez lekarzy weterynarii i osoby wykonujące czynności pomocnicze oraz ich kwalifikacje, mając na względzie zapewnienie odpowiedniego poziomu i jakości wykonywanych czynności. Wykonywanie tych czynności nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. Osoby wyznaczone przez powiatowego lekarza weterynarii w zakresie wykonywanych czynności określonych w ustawie podlegają ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 22 kwietnia 2004 roku w sprawie zakresu czynności wykonywanych przez osoby niebędące pracownikami Inspekcji Weterynaryjnej oraz kwalifikacji tych osób (Dz. U. 2004, Nr 89, poz. 860 z poźn. zm.) osoby niebędące lekarzami weterynarii mogą wykonywać, z wyznaczenia powiatowego lekarza weterynarii:

1. czynności pomocnicze przy wykonywaniu przez lekarza wete­rynarii:
   a) badania kliniczne zwierząt;
   b) ochronne szczepienia i badania rozpoznawcze;
   c) pobieranie próbek do badań;
   d) sekcje zwłok zwierzęcych;
2. czynności pomocnicze przy badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa, obejmujące:
   a) sprawdzenie, podczas badania przedubojowego, czy zwierzęta nie są zmęczone lub nadmiernie pobudzone oraz nie wykazują objawów choroby;
   b) pomiar temperatury wewnętrznej ciała zwierząt;
   c) rutynowe badanie poubojowe tusz i narządów, bez wydawania oceny mięsa;
   d) znakowanie mięsa;
3. czynności pomocnicze mające na celu poskramianie świń wykonywane w ramach programu zwalczania choroby Aujeszky’ego u świń, ustanowionego na podstawie art. 57 Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.

Do wykonywania czynności pomocniczych, o których mowa w punkcie 1, powiatowy lekarz weterynarii może wyznaczyć osoby posiadające tytuł technika weterynarii oraz roczny staż pracy w zakładzie leczniczym dla zwierząt.

Do wykonywania czynności, o których mowa w punkcie 2, powiatowy lekarz weterynarii może wyznaczyć osoby, które posiadają tytuł technika weterynarii i odbyły 3-miesięczną praktykę w rzeźni wskazanej przez wojewódzkiego lekarza weterynarii lub odbyły zakończone egzaminem szkolenie teoretyczne i praktyczne, którego program określono w załączniku do rozporządzenia, oraz 3-miesięczną praktykę w rzeźni wskazanej przez wojewódzkiego lekarza weterynarii.

Ddo wykonywania czynności, o których mowa w punkcie 3, powiatowy lekarz weterynarii może wyznaczyć osoby posiadające doświadczenie w zakresie poskramiania zwierząt gospodarskich lub osoby, które zostaną przyuczone przez lekarza weterynarii do wykonywania tych czynności.

Zgodnie z powyższymi zapisami, aby wykonywać czynności pomocnicze, o których mowa w punktch 1. i 2., osoba posiadająca tytułu technika weterynarii musi dodatkowo odbyć staż w zakładzie leczniczym dla zwierząt (pkt 1) lub praktykę w rzeźni (pkt 2).

Według Przewodnika po zawodach, wydanego przez Departament Rynku Pracy Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej, w ramach czynności pomocniczych z zakresu realizacji zadań inspekcji weterynaryjnej technik weterynarii czynnie uczestniczy w zapobieganiu chorobom zwierząt, przeprowadzając wraz z lekarzem weterynarii masowe akcje profilaktyczne, którymi objęte są zwierzęta gospodarskie. Polegają one na pobieraniu materiału do badań, podawaniu szczepionek itp. Technicy weterynarii nadzorują prawidłowe usuwanie zwłok padłych zwierząt, a w przypadku chorób zakaźnych pouczają posiadacza zwierzęcia o sposobie postępowania zarówno ze sztuką padłą, jak i z pozostałymi zdrowymi zwierzętami do czasu przybycia lekarza weterynarii.