Ubytki przegrody międzyprzedsionkowej i międzykomorowej u psów i kotów

Wprowadzenie

Serce, jako struktura o bardzo skomplikowanej budowie oraz złożonym procesie formowania w czasie życia zarodkowego i płodowego, jest predysponowane do pojawienia się w jego obrębie różnych nieprawidłowości strukturalnych, które jako że pojawiają się już przed narodzeniem zwierzęcia, mają charakter zmian wrodzonych. Możliwe wady budowy serca mogą manifestować się na różny sposób: od przypadków niewykrywalnych lub trudnych do wykrycia (przebieg bezobjawowy), poprzez przypadki powodujące występowanie mniej lub bardziej poważnych objawów klinicznych, aż do sytuacji gdy wada strukturalna serca (o ile pozostaje nie skorygowana) prowadzi do śmierci chorego osobnika.

Ubytki przegrody międzykomorowej (ventricular septal defect – VSD) i przegrody międzyprzedsionkowej (atrial septal defect – ASD) nie należą do najczęstszych wad rozwojowych serca u psów, szacuje się, że ASD i VSD, stanowią odpowiednio 3-4% i 7-12% wszystkich wad wrodzonych serca rozpoznawanych u psów, ustępując pod względem częstości występowania takim wadom, jak przetrwały przewód tętniczy, zwężenie pnia płucnego czy zwężenie aorty (1-3). ASD i VSD są coraz częściej diagnozowane ze względu na zwiększającą się dostępność badania echokardiograficznego u zwierząt. Przy pomocy technik dopplerowskich jest możliwe diagnozowanie obecności tych wad, także u pacjentów niepoddanych sedacji (5).

W większości przypadków nie udaje się ustalić przyczyny pojawienia się zmian rozwojowych serca, jednak w części takich stanów podejrzewa się lub udowodniono ich dziedziczny charakter, za czym przemawia wysoka częstość występowania niektórych wrodzonych wad rozwojowych serca u poszczególnych ras. Do potencjalnych, pozagenetycznych przyczyn wad rozwojowych serca należą różnego rodzaju substancje chemiczne, w tym leki (np. gryzeofulwina, glik...