Tritrichomonas foetus – patogen wciąż wykrywany u kotów

Dodatkowo wykonano badanie parazytologiczne kału metodą flotacji oraz sedymentacji, które nie wykryło obecności pasożytów ani Giardia intestinalis. Leczenie rozpoczęto od podawania doksycykliny w dawce 5 mg/kg 2 x dziennie oraz metronidazolu w dawce 20 mg/kg 2 x dziennie. Kot dobrze zareagował na leczenie i po 2 dniach biegunka ustąpiła. Terapia trwała 10 dni. Kilka dni po zakończeniu terapii objawy powróciły, co potwierdza ogólną regułę zakażenia Tritrichomonas foetus, że przy podawaniu środków przeciwpierwotniaczych następuje poprawa konsystencji kału, zanikają z niego rzęsistki, ale zaraz po odstawieniu leków biegunka powraca i ponownie wydalane są trofozoity rzęsistków (4).

Kolejnym badaniem, jakie zostało wykonane, był koci profil biegunkowy metodą PCR obejmujący wykrycie następujących patogenów: Coronavirus, Tritrichomonas foetus, Giardia, parwowirus. W przypadku koronawirusa oraz Tritrichomonas foetus wynik był pozytywny.

Lekiem, jaki został wprowadzony do leczenia, był ronidazol w dawce 30 mg/kg przez 14 dni 1 x dziennie. Po zakończonej terapii objawy nie powróciły oraz nie wystąpiły nigdy u drugiego kota. Powtórnie wykonany profil biegunkowy nie wykrył obecności Tritrichomonas foetus ani koronawirusa. Badanie to zostało wykonane około 10 miesięcy po terapii.

Diagnostyka laboratoryjna dostępna w laboratorium LABOKLIN

Przedstawiony powyżej przypadek pokazuje, jak trudne w diagnostyce jest wykrycie zakażenia Tritrichomonas foetus. Najlepszą metodą jest metoda PCR, która charakteryzuje się wysoką czułością. Badanie to może być wykonane jako pierwsze w diagnostyce lub w celu potwierdzenia zakażenia przy stwierdzeniu rzęsistkowicy w badaniu mikroskopowym.

Badanie mikroskopowe w celu wykrycia Tritrichomonas foetus powinno być wykonane w ciągu kilku godzin od pobrania próbki kału. Na przeprowadzanych badaniach własnych w oparciu o próbki kału od kota opisanego powyżej nie udało się stwierdzić obecności Tritrichomonas foetus nawet w ciągu 40 min...