Agresja niejedno ma imię
Czy agresję da się leczyć?
Tak jak w każdym przypadku, i tu lepiej zapobiegać niż leczyć. Niedopuszczanie do rozrodu zwierząt z tendencją do agresji, prawidłowa socjalizacja szczeniąt i kociąt, właściwe postępowanie ze strony wszystkich osób mających kontakt ze zwierzęciem to ideał, do którego warto dążyć. Kiedy jednak dojdzie do zachowania agresywnego, należy postępować bardzo ostrożnie, ponieważ niewłaściwe postępowanie wzmacnia zachowania agresywne.
Jeśli np. pies warczący na przechodniów będzie przez właściciela głaskany i uspokajany, może odebrać to jako nagrodę za swoje zachowanie. Nerwowe ściąganie smyczy, pokrzykiwanie na psa również prawdopodobnie nasili agresję poprzez stworzenie skojarzenia „obcy człowiek = nieprzyjemność”. W powyższej sytuacji już samo oddalanie się obiektu ataku jest nagrodą dla warczącego psa! Z jednej strony nie można sięgać po metody, które wydają się nam najbardziej intuicyjne (uspokajanie czy karcenie), z drugiej zaś pozostawienie zachowań agresywnych kompletnie bez reakcji grozi rozwojem wtórnej agresji nadmiernej. W przypadku niektórych osobników, jeśli większość ataków kończy się wygraną, pies nabiera pewności siebie, jego reakcje stają się coraz bardziej gwałtowne i mniej przewidywalne. Faza grożenia zanika lub występuje jednocześnie z atakiem; ugryzienia są niekontrolowane, mogą pojawiać się wielokrotnie; brakuje fazy końcowej – pies atakuje, dopóki ofiara się nie oddali.
Ponadto zwierzęta, które poprzez warczenie czy kłapnięcie zębami zyskują coś, na czym im zależy (oddalenie się intruza, wygodne miejsce do leżenia itp.), bardzo szybko uczą się, że agresją mogą kontrolować zachowanie opiekunów i dostęp do zasobów, i coraz częściej przejawiają takie zachowanie.
Co więc można zrobić?
Podstawą postępowania powinno być przede wszystkim dokładne przeanalizowanie rodzaju agresji, stopnia jej nasilenia, zagrożenia, jakie niesie ze sobą. Każdy przypadek wymaga indywidualnego podejścia. Inaczej pracuje się np. z psem, u którego agresja wynika z lęku, niż z kotem polującym na stopy właściciela. Najczęściej terapia dotyczy nie tylko ćwiczeń nad konkretnym zachowaniem, ale i zmian w całym sposobie traktowania zwierzęcia przez opiekunów. Czasem konieczne jest sięgnięcie po farmaceutyki.
Bywają przypadki, w których trzeba rozważyć, czy zagrożenie ze strony agresywnego zwierzęcia nie przewyższa spodziewanych korzyści z terapii. W sytuacji, gdy ryzyko jest bardzo duże, zwłaszcza jeśli ofiarami mogą stać się dzieci lub osoby starsze czy niepełnosprawne, należy brać pod uwagę zmianę środowiska zwierzęcia lub nawet eutanazję. Nie każdy akt agresji wymaga konsultacji ze specjalistą, ale każdy powinien skłonić do refleksji, czy można zapobiec kolejnej takiej sytuacji i co w tym celu zrobić.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Ogólnopolski Dzień Koni
Koń od setek lat zajmował stałe miejsce w polskim krajobrazie, w polskim życiu, i w polskiej symbolice narodowej. Stanowił również symbol bogactwa, bowiem nie każdego było na niego stać. Zwierzęta te przez długi czas były popularnymi zwierzętami pociągowymi, pełniły też funkcje transportowe czy pracowały w gospodarstwach. Rozwój techniki zmienił jednak nieco rolę koni, we współczesnym […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Rozpoznawanie choroby Wywiad W rozpoznawaniu pleuropneumonii duże znaczenie ma wywiad epizootiologiczny. Podejrzenie pleuropneumonii powinno być podjęte w przypadku stwierdzenia szybko rozprzestrzeniających się ostrych zachorowań z objawami ze strony układu oddechowego i nagłych padnięć warchlaków i tuczników o dobrej kondycji z objawami chorobowymi ze strony układu oddechowego i wyraźnego zasinienia skóry. Przy postaci chronicznej podejrzenie tej […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Profilaktyka nieswoista Stosowanie bodźcowych preparatów nieswoistych w sposób wyraźny wzmacnia siły obronne organizmu. Ostatnio wykazano zaskakująco dużą przydatność w stymulacji nieswoistej odporności świń znanego, aczkolwiek nie zawsze docenianego, od dawna wytwarzanego w Polsce produktu; jest nim Biotropina (Biowet Drwalew). Dwukrotne podanie tego biopreparatu prosiętom w okresie okołoodsadzeniowym w stopniu istotnym wzmacniało nieswoistą odpowiedź immunologiczną świń, […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Podczas badania klinicznego w pierwszej kolejności obserwujemy całą głowę, zwracając uwagę na jej poszczególne elementy (małżowiny uszne, oczy, kości czaszki, mięśnie, nozdrza), doszukując się w nich braku symetrii. Może być on powodowany deformacją kości czaszki, ich hipertrofią, chorobami neurologicznymi, zanikiem mięśni, obrzękiem tkanek miękkich. Podczas omacywania należy dokładnie sprawdzić okolicę stawu skroniowo-żuchwowego poprzez ucisk (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]