Zagrożenia pasożytnicze u kotek przeznaczonych do rozrodu – możliwości diagnostyki i terapii. Cz. I

Wydaje się, że rosnące zainteresowanie kotami rasowymi wynika z chęci posiadania przez ludzi zwierząt, które by dobrze tolerowały przebywanie w ograniczonej przestrzeni mieszkalnej. Wiele osób jest przekonanych, że obecność kota w dużym stopniu zaspokaja intelektualne oraz towarzyskie potrzeby człowieka. Z perspektywy lekarza weterynarii właśnie ta bliska koegzystencja wymaga starannej troski o zdrowie obu „partnerów” – kota i człowieka, zwłaszcza w aspekcie inwazji pasożytniczych i powodowanych przez nie schorzeń. Dotyczy to w równej mierze zwierząt wychodzących, jak i tych przebywających „na stałe” w domu. Ponieważ nie wszystkie spośród rodzajów czy gatunków pasożytów w warunkach krajowych są inwazyjne dla kota domowego i stanowią bezpośrednie zagrożenie dla reprodukcji – do omówienia wybrano najważniejszych, zdaniem autorów, przedstawicieli pierwotniaków, nicieni i tasiemców, które bezpośrednio lub pośrednio wpływają negatywnie na kotki ciężarne i ich potomstwo (tab. 2, 3).

Tab. 2. Zestawienie omówionych pasożytów, mających bezpośredni wpływ na rozród kotów*
* Wg kolejności omawiania

Tab. 3. Zestawienie omówionych pasożytów, mających pośredni wpływ na rozród kotów*
* Wg kolejności omawiania

Pierwotniaki (Protozoa)

Giardia intestinalis (Giardia duodenalis, Giardia lamblia)

Gatunek G. intestinalis obejmuje różne genotypy (szczepy), podzielone na tzw. grupy Mayrhofera, oznaczone literami od A do H, z których tylko dwa (genotypy A i B) mają szeroki krąg żywicieli, w tym człowieka (tab. 1) (41). Określenie genotypu i/lub subgenotypu G. intestinalis ludzi czy poszczególnych gatunków zwierząt jest możliwe jedynie dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technik biologii molekularnej (48). Szczepy patogenne dla kota należą do dwóch grup: A (różne gatunki, w tym kot i człowiek) i F (tylko kot) (39). Giardia u kotów – w przeciwieństwie do psów, u których bywa komensalem – prawie zawsze jest patogenna (15). Wskaźniki zarażenia u kotów w Europie sięgają 20,3% (...