Rozród psów w gabinecie internistycznym

Czy on/ona na pewno jest wykastrowany/-a?

Niejednokrotnie zdarza się, że do gabinetów weterynaryjnych zostają przyprowadzane zwierzęta o nieznanej historii – znalezione, adoptowane, uratowane z interwencji. Większość świeżo upieczonych opiekunów suk, oprócz niezbędnej profilaktyki, pyta o to, czy można spodziewać się u nich cieczki.

Wstępną ocenę sprawdzającą można przeprowadzić w oparciu o obecność blizny w okolicy linii białej. Jednakże jej stwierdzenie może dać jedynie informację o tym, że u pacjenta wykonano zabieg chirurgiczny na jamie brzusznej, który niekoniecznie musiał wiązać się z owariohisterektomią.

Podobnie jak w przypadku wyznaczenia optymalnego terminu krycia pomocna będzie tu cytologia nabłonka błony śluzowej pochwy właściwej. Obraz cytologiczny wskazujący na fazy proestrus, oestrus, a także dioestrus wskazuje na to, że suka nie została wykastrowana oraz – w związku z trwającą aktywnością hormonalną – powinien odwieść od planowania zabiegu owariohisterektomii!

Jeśli obraz cytologiczny wymazu z błony śluzowej wyścielającej pochwę właściwą wskazuje na fazę anoestrus, następnym krokiem powinno być wykonanie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej w celu stwierdzenia obecności gonad. Ich znalezienie w obrazie ultrasonograficznym udzieli jednoznacznej odpowiedzi. Jednakże niepobudzone hormonalnie gonady niekiedy mogą być trudne do zobrazowania i badanie to może dać wynik fałszywie negatywny.

W tej sytuacji kolejnym krokiem powinno być wykonanie badania krwi, w którym zostaną ocenione stężenia 17β-estradiolu oraz hormonu antymüllerowskiego (AMH).

W przypadku wyników wątpliwych zalecane jest wykonanie testu stymulacji z użyciem gonadoliberyny (GnRH). Krew należy pobrać przed podaniem hormonu, następnie wykonać dożylną iniekcję 10 µg/kg m.c. GnRH. Kolejne pobranie krwi wykonuje się po 60 minutach od iniekcji. Wzrost stężenia 17β-estradiolu we krwi świadczy o obecności pobudzonej tkanki jajnikowej. Ten sam zestaw badań będzie równi...