Problemy położnicze u psów miniaturowych

Pomoc porodowa

Niewielkie rozmiary suk miniaturowych powodują z jednej strony zwiększone ryzyko niestosunku porodowego, z drugiej zaś ułatwiają wdrożenie pewnych metod zachowawczej pomocy porodowej.

Jak wykazała przeprowadzona analiza 50 porodów u suk ras miniaturowych (większość, bo 34 z nich należały do rasy chihuahua), liczebność miotów wynosiła średnio 3,58 w przedziale 1-6. Porody odbywały się przy asyście położniczej od pierwszego do ostatniego urodzonego płodu. Pomoc porodowa obejmowała wszystkie porody, zarówno przebiegające bez problemów, jak też trudne, które wystąpiły u 34 zwierząt (68%). Pomoc przy porodach naturalnych polegała na nadzorze i ewentualnie niewielkiej asyście podczas wypierania płodów oraz wydobywaniu łożysk (o ile było to możliwe). Trudne porody rozwiązywano albo przez drogi rodne, albo w drodze cięcia cesarskiego. Ogółem pozyskano 169 szczeniąt, a szczegóły zawiera tab. 1. Cztery (8%) stanowiły porody pojedyncze, które rozwiązano w trzech przypadkach cięciem cesarskim (19).

Tab. 1. Noworodki ras miniaturowych uzyskane przez drogi rodne lub cięcie cesarskie (19)

Dysproporcja matczyno-płodowa stanowi istotną przyczynę trudnych porodów. Część problemów wynika z nadmiernej wielkości płodu, czego przykładem jest szczenię rasy Yorkshire terrier z ciąży jednopłodowej ważące przy porodzie ponad 200 g, co znacznie przekracza przeciętną wagę noworodka tej rasy (14). Przerośnięcie płodu bywa określane terminem makrosomia lub hipertrofia wewnątrzmaciczna.Drastycznym tego przykładem była mała suka, którą doprowadzono w celu udzielenia pomocy położniczej. Wcześniej podjęte próby spowodowały pojawienie się głowy płodu poza szparą sromową, po czym pacjenta odesłano (ryc. 1). Próby ekstrakcji płodu okazały się nieskuteczne, podobnie jak wysiłki cofnięcia głowy w głąb dróg rodnych. Zdecydowano się więc na odcięcie głowy, po czym pozostałą część płodu wydobyto w drodze cięcia cesarskiego (ryc. 2). Ciąża jednopłodowa u ras miniaturowych byw...