Powikłania po zabiegu owariohisterektomii u psów i kotów – opisy przypadków. Cz. II. Powikłania pooperacyjne - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Powikłania po zabiegu owariohisterektomii u psów i kotów – opisy przypadków. Cz. II. Powikłania pooperacyjne

Częściowa obstrukcja jelita grubego

Zwężenie światła jelita grubego to kolejne długoterminowe powikłanie zabiegu owariohisterektomii i może dawać objawy kliniczne, począwszy od kilku miesięcy do nawet kilku lat po wykonanej kastracji (4). Obstrukcja światła okrężnicy ma pochodzenie zewnętrzne i wykazuje ścisły związek z obecnością niewchłanialnego materiału szewnego w okolicy pozostałości więzadła jajnikowego lub kikuta macicy. Przyczyną ucisku mogą być ziarniniaki czy ropnie powstające na szypule obecnej nad pętlą kastracyjną, a także uorganizowana, często wybujała, tkanka włóknista (4, 6). Masa wytworzona w wyniku uwięzienia tkanek miękkich materiałem szewnym zazwyczaj powstaje w bezpośrednim kontakcie z okrężnicą, jako ucisk jednostronny lub jako tkanka okalająca okrężnicę. Zazwyczaj nie znajduje się zrostów pomiędzy masą włóknistą a jelitem (4, 19).

Objawy kliniczne są niespecyficzne i stanowią wynik ucisku masy na okrężnicę zstępującą oraz pęcherz moczowy w przypadku masy powstałej z kikuta macicy. Obserwuje się:

zaparcia, wymioty, brak apetytu, bolesność jamy brzusznej, nietrzymanie moczu (6, 19).

Najlepszą metodą diagnostyczną wydaje się obrazowanie rentgenowskie, jednakże jednoznaczne rozpoznanie postawić można poprzez laparotomię ukazującą obecność masy uciskowej. Przydatne w tym zakresie może okazać się również badanie ultrasonograficzne.

Terapia obejmuje rozluźnianie zalegających mas kałowych – zastosowanie lewatywy, laktulozy, diety wysoko strawnej oraz w razie potrzeby – leczenie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Pacjenci prezentujący wysoki stopień zwężenia światła okrężnicy oraz pacjenci z ropniami wymagają zazwyczaj interwencji chirurgicznej, podczas której znajduje się przyczynę problemu i stawia się jednoznaczną diagnozę (4, 6). Wybujałą tkankę należy usunąć w możliwie jak największym stopniu. U pacjentów ze stanem zapalnym obejmującym moczowody lub pęcherz moczowy konieczna może być częściowa resekcja i omentalizacja w celu zmi...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy