Hiperestrogenizacja u psów i suk

Objawy hiperestrogenizacji u psów obojga płci

Objawy dotyczące układu rozrodczego

Ze względu na indywidualną wrażliwość na działanie estrogenów, objawy kliniczne u poszczególnych osobników mogą być wyrażone w różnym stopniu.

Objawy ze strony układu rozrodczego suk obejmują obrzęk sromu, krwawienia z pochwy, wypadnięcie pochwy, ropomacicze, przedłużoną fazę proestrus, przewlekłe zapalenie macicy oraz torbielowate zwyrodnienie macicy (1, 2).

Wśród objawów występujących u samców można również wyróżnić powiększony i zwisający napletek, zmniejszone prącie, atrakcyjność psa dla innych samców oraz metaplazję płaskonabłonkową prostaty. U osobników o podwyższonym stężeniu estrogenów we krwi często również występuje powiększenie gruczołów sutkowych, które najczęściej jest zauważalne na ostatniej parze sutków i może występować również u samców. W skrajnych przypadkach zjawisku może towarzyszyć sekrecja mleka (19).

Objawy dermatologiczne i inne

Wśród objawów charakterystycznych dla opisywanej patologii można wyróżnić obustronne, symetryczne wyłysienia, które występują najczęściej na bokach ciała, w okolicy ud oraz odbytu, którym często towarzyszy hiperpigmentacja skóry i występowanie zaskórników, a wtórnie może rozwijać się łojotok oleisty (22).

Oddziaływanie estrogenizacji na funkcje szpiku kostnego

Jednym z najgroźniejszych efektów zwiększonego stężenia estrogenów jest aplazja szpiku kostnego, co w wyniku postępującej pancytopenii może prowadzić do apatii, nietolerancji wysiłku, spadku masy ciała, bladości błon śluzowych, obecności wybroczyn, duszności, krwiomoczu, krwawień z nosa, krwi w kale oraz obrzęków kończyn (1, 2). Odpowiedź szpiku kostnego na wysokie stężenia estrogenów może być różna ze względu na indywidualną wrażliwość na te hormony. Reakcja układu krwiotwórczego na działanie estrogenów przebiega w trzech etapach. Początkowo notowany jest krótki wzrost liczby płytek krwi, po którym następuje małopłytkowość. Następny etap charakteryzuj...