Rola i zadania technika weterynarii podczas operacji małych ssaków oraz w opiece pooperacyjnej - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Rola i zadania technika weterynarii podczas operacji małych ssaków oraz w opiece pooperacyjnej

Na końcu przed wypisem należy ściągnąć pacjentowi wenflon (jeśli był zakładany) oraz przygotować wszystkie leki, które lekarz weterynarii zlecił do podawania w domu.

Jak widać, liczba zadań, które może wykonywać technik weterynarii w okresie okołooperacyjnym, jest ogromna. Aby być dobrym pomocnikiem lekarza, technik weterynarii musi jednak opanować kilka umiejętności praktycznych. Chodzi tu głównie o:
  • Zdolność właściwego obchodzenia się ze zwierzętami – spokojne, ale równocześnie skuteczne przytrzymywanie ich do wszystkich czynności, które trzeba przy nich wykonać. Bardzo ważne jest, aby osoba, która zajmuje się zestresowanym zwierzęciem, działała na nie uspokajająco, starając się nie zwiększać jego stresu swoim zachowaniem. Nie należy wykonywać gwałtownych ruchów, podnosić głosu, denerwować się. Nawet jeśli chomik czy koszatniczka nas ugryzie, nie wolno się o to denerwować. Zwierzę nie robi tego złośliwie – po prostu się boi. Rolą technika jest nauczenie się takiego przytrzymywania zwierzęcia, aby było ono komfortowe dla pacjenta, a równocześnie uniemożliwiało pogryzienie człowieka.
  • Badanie tętna, liczby oddechów i temperatury – nie tylko należy umieć to robić, ale również posiadać wiedzę o prawidłowych ich wartościach u danego gatunku zwierząt.
  • Wykonywanie iniekcji podskórnych, domięśniowych, dożylnych.
  • Zakładanie wenflonów – jest możliwe u większych gryzoni, królików i fretek.
  • Umiejętność obsługi aparatury pracującej w czasie zabiegu w danej sali chirurgicznej.
  • Znajomość nazw narzędzi stosowanych w czasie zabiegu oraz posiadanie wiedzy, które do czego są stosowane.
  • Opanowanie i umiejętność pracy pod wpływem stresu (bardzo ważne w trakcie asysty chirurgicznej).
  • Spostrzegawczość – bardzo istotna cecha w opiece okołooperacyjnej – zdolność szybkiego dostrzegania zaburzeń ze strony układu oddechowego, krążeniowego lub wszelkich innych groźnych dla życia zwierzęcia sygnałów, objawów bólowych u zwierząt, nieprawidłowych zachowań (np. prób ściągnięcia sobie przez pacjenta szwów).

Posiadając takie zdolności i umiejętności, technik weterynarii z pewnością będzie dużą pomocą w lecznicy weterynaryjnej i chętnie będzie proszony o pomoc przed zabiegiem, w jego trakcie i po nim.

lek. wet. Lidia Lewandowska
specjalista chorób zwierząt futerkowych
Przychodnia weterynaryjna OAZA – Kraków
www.lecznica-oaza.pl

Galeria

Znajdź swoją kategorię

2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.