Promienica kotów – mało znany problem

Opis przypadków

Badaniami objęto 5 kotów (3 samce i 2 samice) w wieku 6-14 lat, rasy europejskiej, pacjentów Kliniki Chorób Zakaźnych UP w Lublinie. Koty były zwierzętami domowymi, standardowo żywionymi, regularnie poddawanymi szczepieniom przeciwko chorobom zakaźnym i profilaktyce przeciwko ektopasożytom i pasożytom wewnętrznym. Nie miały kontaktu z innymi zwierzętami.

Kot 1

Samica w wieku ośmiu lat, o masie ciała 6 kg, od trzech lat była leczona dermatologicznie z powodu tarczki eozynofilowej. Została zgłoszona do Kliniki z objawami ślinotoku oraz utrudnionego połykania. Badanie jamy ustnej wykazało obecność symetrycznie „kalafiorowatych” tworów położonych tuż przed kryptami migdałków, wyglądem przypominających zropiałe, powiększone migdałki. Badaniem hematologicznym, biochemicznym surowicy krwi oraz radiologicznym klatki piersiowej u kota nie wykazano żadnych nieprawidłowości. Ze zmian pobrano wymaz do badania bakteriologicznego oraz rozpoczęto terapię przy pomocy cefalosporyny. Dziesięciodniowa kuracja przyniosła tylko nieznaczną poprawę stanu zdrowia pacjenta. Ustąpił ślinotok, niemniej jednak zmiany w jamie ustnej nie zmniejszyły się. Właścicielom zaproponowano wykonanie biopsji ze zmian lub ich endoskopowe usunięcie, na co wyrażono zgodę. Pobrany materiał przekazano do badania histopatologicznego i powtórnie bakteriologicznego (w pierwszym badaniu bakteriologicznym nie uzyskano wzrostu bakterii chorobotwórczych).

Badanie bakteriologiczne. Wymazy z ropnych przetok posiewano na agar z krwią (5%) wzbogacony tioglikolanem sodu i inkubowano w warunkach mikroaerofilnych (5-10% CO2) przez 5 dni, po których na płytkach stwierdzano obecność owalnych, matowych, szarych kolonii bakteryjnych o postrzępionych brzegach o średnicy około 1 mm, których powierzchnia wyglądała jak posypana mąką.

W preparatach mikroskopowych wykonanych z hodowli bakteryjnych obserwowano obecność Gram-dodatnich bakterii układających się w charakterystyczne nitki (ryc. 1).

...