Zachowania, pasożyty i medycyna kotów

Producenci leków pracują nad różnymi rozwiązaniami mającymi na celu stworzenie leków przyjaznych dla kotów poprzez:

opracowanie preparatów o przedłużonym działaniu (redukcja częstotliwości podawania leku),opracowanie innych postaci farmaceutycznych, takich jak roztwory do nakrapiania, co umożliwia łatwą aplikację (unikanie podania doustnego),opracowanie preparatów o lepszych walorach smakowych.

Ryzyko dotyczy wszystkich kotów

Innym czynnikiem niskiej częstotliwości odrobaczania może być fakt, że zwyczaje związane z posiadaniem kotów różnią się w zależności od kraju, a wyobrażenie właścicieli kotów o tym, co oznacza „kot przebywający w domu”, a co „kot wychodzący na zewnątrz”, wydaje się być bardzo zróżnicowane.

Niewątpliwie koty swobodnie przemieszczające się, bez nadzoru, spędzające dużo czasu na zewnątrz, mają najwyższe ryzyko zakażenia pasożytami. Nie powinno to jednak oznaczać, że koty z ograniczonym, nadzorowanym dostępem do środowiska zewnętrznego (np. prywatnego ogrodu właściciela) nie są zagrożone, ani że ryzyko zakażenia u kotów trzymanych w domu jest zerowe.

Uczestnicy Drugiego Naukowego Okrągłego Stołu Vetoquinol, który odbył się w Atenach w Grecji w marcu 2023 r. zgodnie stwierdzili, że indywidualna ocena ryzyka zakażenia kota nie może opierać się na prostej kategorii „kot przebywający w domu” i „kot wychodzący na zewnątrz”. W rzeczywistości istnieje więcej podgrup w ramach kategorii „kot przebywający w domu”, które są definiowane przez styl życia kota i poziom opieki właściciela.

Wiek kota, styl życia i obszar geograficzny są dobrze poznanymi czynnikami ryzyka zakażenia pasożytami. Wykazano jednak również, że koty były znacznie częściej zakażone robakami, gdy były karmione niekomercyjną karmą (przygotowywaną w domu lub surowym mięsem) lub pochodziły z gospodarstwa domowego posiadającego wiele zwierząt (17).

„Koci pacjent – kot z wizytą w gabinecie weterynaryjnym”

Wizyta u lekarza weterynarii jest dla większości kotów wydarz...