Przebieg i zwalczanie parazytoz w hodowlach psów

Wyniki

Należy zauważyć, że zakupione do badań szczenięta były odrobaczane zgodnie z zaleceniami lekarzy opiekujących się hodowlami. Zwierzęta przez cały okres doświadczenia były codziennie badane klinicznie. Powłoki brzuszne szczeniąt w badaniu palpacyjnym były miękkie, niebolesne. Makroskopowo kał był dobrze uformowany. Psy miały apetyt, prawidłowo przybierały na masie ciała, miały lśniącą okrywę włosową. Nie było przypadków biegunek czy wymiotów.

Analizując wyniki badań własnych i cytowanych autorów, można stwierdzić, że parazytozy w zbiorowiskach mają podobny obraz. Mimo przeprowadzanej prawidłowej profilaktyki przeciwpasożytniczej bez kontrolnego badania kału nie można być pewnym, że zwierzęta nadal nie są zarobaczone (4, 8, 9). Psy, przebywając w zbiorowiskach, łatwo zarażają się od siebie.

Przeprowadzone w Polsce badania wykazały, że w 10-50% zbadanej ziemi stwierdzono obecność jaj Toxocara canis (plaża, podwórko, park, piaskownica) (1, 8, 10). Z tych względów w hodowlach psów wybiegi powinny być betonowe i łatwo zmywalne. W zwierzętarni te wymogi zostały spełnione, mimo to występowały inwazje helmintów. Podczas obserwacji szczeniąt zauważono, że zjadają one odchody swoich towarzyszy. Jednak jajo Toxocara canis staje się inwazyjne dopiero po upływie 6-15 dni po wydaleniu z kałem, a wybiegi były zmywane dwa razy dziennie.

Tab. 2. Preparaty stosowane w zwalczaniu pasożytów wewnętrznych u psów dostępne na polskim rynku

Autorzy sugerują, że zwierzęta rozwlekały kał na swoich posłaniach, które były wymieniane, gdy się zabrudziły. Znając wyniki drugiego badania kału, wprowadzono posłania jednorazowe, wymieniane codziennie. Kał mógł być także rozwlekany za pomocą zabawek (piłki gumowe, gryzaki, pluszaki), którymi bawiły się szczenięta (ryc. 6). Ponadto człowiek również może być źródłem inwazji pasożytniczej (2, 8). Opiekun zwierząt zachowywał wszystkie niezbędne zasady higieny, tak jak powinno mieć to miejsce w hodowli psów. Więc w tym przypadku ...