Badanie ogólne kału u psów i kotów

Kolejnym parametrem oceny jest kolor. Kał fizjologicznie jest brązowy, przy czym barwa może wahać się od jasnobrązowej do ciemnobrązowej. Za normalny kolor stolca odpowiada głównie bilirubina, czyli barwnik, który jest w największych ilościach obecny w żółci. Zmiana zabarwienia kału może świadczyć o różnego rodzaju nieprawidłowościach zachodzących w organizmie.

Przykładowo brak bilirubiny w stolcu na skutek chorób wątroby lub problemów z drenażem układu żółciowego może prowadzić do odbarwienia kału, który staje się jasny, blady, określany jako acholiczny. Równocześnie z odbarwieniem stolca może pojawić się zażółcenie skóry i ciemniejsza barwa moczu. Stolec acholiczny może być także spowodowany działaniem leków, które przy dłuższym przyjmowaniu mają działanie hepatotoksyczne. Jasny, szarawy stolec często towarzyszy glistnicy zwierząt mięsożernych i jest następstwem metabolitów produkowanych przez pasożyty, uszkodzenia wątroby w następstwie migracji larw lub blokady dróg żółciowych przez dorosłe postaci Toxocara spp., Toxascaris leonina.

Ponadto odbarwienie kału towarzyszy przyjmowaniu wodorotlenku glinu obecnego w lekach zobojętniających sok żołądkowy. Blady, jasny kał jest także obserwowany u zwierząt po zastosowania barytu – siarczanu baru, środka kontrastującego używanego podczas badania rentgenowskiego przewodu pokarmowego. Następstwem chorób wątroby może być także zmiana koloru kału na zielony, przy czym jego częstszą przyczyną jest spożycie dużej ilości roślin zielonych, jak np. trawa. Zielonkawy stolec towarzyszy często bakteryjnym zapaleniom jelit, w tym salmonellozie lub alergiom pokarmowym, ale wtedy zazwyczaj pojawia się również biegunka. Żółty kolor kału zazwyczaj wskazuje na stolec tłuszczowy z dużą zawartością lipidów. Taki kał charakteryzuje się połyskliwą powierzchnią (z powodu obecnych na powierzchni cząstek tłuszczu) i bardzo nieprzyjemnym, gnilnym zapachem. Najczęściej stolce tłuszczowe są obserwowane u zwierząt z zewnątrzwydzielniczą ...