Badanie ogólne kału u psów i kotów

Badanie kału może obejmować różne parametry, wykonuje się je najczęściej w przypadku podejrzenia chorób zakaźnych lub inwazyjnych przewodu pokarmowego, zaburzeń trawienia i wchłaniania w następstwie takich chorób jak: nieswoiste zapalenie jelit (IBD – ang. inflammatory bowel disease), enteropatie reagujące na antybiotyki (ARE – ang. antibiotic-responsive enteropathy), enteropatie zależne od diety (FRE – ang, food-responsive enteropathy), enteropatie reagujące na steroidy/immunosupresanty (SRE/IRE – ang. steroid-/immunosuppressant-responsive enteropathy). Główną grupą pacjentów, u których zleca się badanie kału, są zwierzęta z objawami: biegunki, wymiotów, utraty masy ciała, bólu brzucha, krwawienia z przewodu pokarmowego, zaburzeń układu oddechowego. Badanie kału, w zależności od celu diagnostycznego, może obejmować badanie mikrobiologiczne (diagnostyka bakteriologiczna i wirusologiczna), badanie parazytologiczne (diagnostyka pasożytów przewodu pokarmowego, parazytoz układu oddechowego) oraz badanie ogólne, które pozwala ocenić stan i funkcjonowanie układu pokarmowego, jak również zaburzenia pracy trzustki i wątroby (2, 3, 5).

Badanie ogólne kału składa się z analizy makroskopowej i mikroskopowej próbki. W badaniu makroskopowym ocenia się: konsystencję, barwę, zapach, obecność śluzu, sierści, ciał obcych. U zwierząt towarzyszących na tym etapie jest również możliwe stwierdzenie obecności członów macicznych tasiemców oraz dorosłych postaci glist. Natomiast badanie mikroskopowe wykonuje się w celu określenia obecności niestrawionych resztek pokarmowych, nabłonków, leukocytów, krwinek czerwonych. Badanie to daje także możliwość wstępnej oceny parazytologicznej kału oraz zaburzeń mikrobioty jelita, dając podstawy do skierowania próbek na dalsze szczegółowe badania parazytologiczne, bakteriologiczne i mikologiczne (1, 4, 6).

Elementem badania ogólnego kału jest pomiar jego pH, którego wynik jest przydatny w rozpoznaniu zaburzeń w funkcjonowaniu nabłonka jelit...