Paradoksalny zespół przedsionkowy jako przykład zaburzeń centralnego układu przedsionkowego – objawy, rozpoznanie i leczenie w codziennej praktyce lekarskiej

Rozpoznanie

Rozpoznanie chorób centralnego układu przedsionkowego obejmuje:

otoskopię, analizę płynu mózgowo-rdzeniowego, badanie radiograficzne, zaawansowane badania obrazowe (tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny), badanie za pomocą potencjałów wywołanych pnia mózgu (BAER) oraz chirurgiczną biopsję.

Badanie radiograficzne może być przydatne do oceny czaszki u zwierzęcia z podejrzeniem urazu oraz do oceny powietrzności puszek bębenkowych. Jednak z powodu wariacji anatomicznych oraz trudności z prawidłowym ułożeniem pacjenta i prawidłową oceną uzyskanych zdjęć nie wystarczają one w rozpoznaniu centralnego zespołu przedsionkowego (1).

Tomografia komputerowa (TK) pozwala klinicyście ocenić czaszkę oraz mózg w poprzecznej płaszczyźnie i uzyskać obraz przestrzenny.

TK może być lepszym narzędziem do oceny kości, jednakże rezonans magnetyczny (MRI) także umożliwi odpowiednią ocenę kości i znacznie lepszą ocenę tkanek miękkich, co potencjalnie może oszczędzić zwierzęciu kolejnego znieczulenia, w przypadku gdy badanie tomografem nie wykaże żadnych nieprawidłowości.

MRI stanowi złoty standard w rozpoznawaniu chorób ośrodkowego układu nerwowego oraz pozwala na wielopłaszczyznową ocenę struktur mózgowia (1). Badanie to umożliwia wykrycie strukturalnych nieprawidłowości, zapaleń oraz zmian naczyniowych w obrębie mózgowia (przodomózgowie, pień mózgu, móżdżek), a także zmian w obrębie puszek bębenkowych.

Analiza płynu mózgowo-rdzeniowego zebranego ze zbiornika móżdżkowo-rdzeniowego może być pomocna w przypadku chorób zapalnych ośrodkowego układu nerwowego. Jednakże, jeżeli jakiekolwiek nieprawidłowości rozpoznane w TK/MRI sugerują wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, próbka płynu mózgowo-rdzeniowego nie powinna być pobrana z powodu wysokiego ryzyka przepukliny mózgu (7).

W odróżnieniu zespołu obwodowego od centralnego pomocne może być także badanie słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (BAER – brainstem auditory evoked potentials) ...