Wycięcie guza i co dalej? Wykorzystanie płatów skórnych w chirurgii onkologicznej
Płaty lokalne (ang. local flaps)
Płat wysunięty jednoszypułowy (ang. single pedicle advancement flap)
Jest najprostszym z płatów skórnych. Szerokość płata jest zbliżona do szerokości ubytku. Polega na wycięciu fragmentu równolegle do ubytku, a następnie nasunięciu wyciętego fragmentu (ang. sliding flap). Ma powszechne zastosowanie przy niewielkich ranach (2, 5). Do jego wad może należeć stosunkowo duże napięcie, a do powikłań – ewentualne zerwanie najbardziej dystalnej części płata w wyniku istniejących napięć. Jego modyfikacją jest wykonanie tzw. plastyki „H”, czyli dołożenie dodatkowo szwu poprzecznego w połowie długości rany (2, 3, 5).
Płat wysunięty dwuszypułowy (ang. bipedical advancement flap)
Przydatny przy nieco dłuższych, ale nie tak szerokich ranach. Polega na wykonaniu cięcia równolegle do ubytku, co powoduje poluzowanie tkanek między raną a cięciem, które to następnie przesuwa się na ubytek. Przy szerszych ranach można dodatkowo wykonać cięcie odciążające jeszcze po drugiej stronie ubytku. Cięcia boczne wykonane w celu poluzowania skóry pozostawia się czasami niezamknięte i zaszywa po pewnym czasie, kiedy rana pierwotna rozpocznie już proces gojenia (3).
Płat transpozycyjny (ang. transposition flap)
Szeroko stosowany, zdecydowanie praktyczny płat skórny. Polega na rotacji w celu dopasowania do ubytku. Wykorzystywany przy ranach po zabiegach, w przypadku których nadmierne napięcie skóry mogłoby spowodować dysfunkcję czy dyslokację okolicy (3).
Płat rotacyjny (ang. rotation flap)
Płat tworzony na bazie półkola, najczęściej wykorzystywany przy zamykaniu ran trójkątnych. Wykonanie dwóch takich płatów może być przydatne przy zamykaniu zmian prostokątnych (2, 9).
Płaty odległe (ang. distal flaps)
Drugim rodzajem płatów skórnych są płaty odległe. Swoje wykorzystanie znajdują najczęściej przy ranach zlokalizowanych w obrębie kończyn. Zazwyczaj polegają na wykorzystaniu skóry z okolicy klatki piersiowej czy jamy brzusznej (2, 9...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2843 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]