Metody diagnostyki grasiczaków u królików

Dobrym uzupełnieniem radiografii oraz ultrasonografii jest tomografia komputerowa, która oprócz lepszej charakterystyki mas śródpiersiowych (umożliwia określenie stadium zaawansowania choroby) pozwala na wykrywanie zmian nieuchwytnych w RTG i USG (10).

W zależności od stadium choroby tomografia uwidacznia najczęściej duży, nieregularny, dobrze odgraniczony guz w śródpiersiu przednim o wielkości ok. 2-3 cm. Masy uciskają na serce, powodując jego przemieszczenie, najczęściej w kierunku doogonowym. Dochodzi również do przemieszczenia dużych naczyń krwionośnych do śródpiersia przedniego. Tchawica i przełyk ulegają przesunięciu dogrzbietowo. Może także dochodzić do zwężenia ich światła (10) (ryc. 4, 5).

Ryc. 4. TK. Przekrój klatki piersiowej – rozległe zmiany rozrostowe w śródpiersiu z „efektem masy”; fot. archiwum autora

Ryc. 5. TK. Przekrój klatki piersiowej – rozległe zmiany rozrostowe w śródpiersiu z „efektem masy”; fot. archiwum autora

Doczaszkowe płaty płucne mogą wykazywać cechy niedodmy. W strukturze guza obserwuje się gęstość tkanki miękkiej ok. 60 HU, a także często widoczne są liczne małe nieregularne obszary o obniżonej densyjności oraz drobne torbiele wypełnione płynem i pojedyncze punkcikowate zwapnienia. Guzy ulegają wyraźnemu, niejednorodnemu wzmocnieniu pokontrastowemu. Węzły chłonne mostkowe zazwyczaj są powiększone i wykazują niejednorodne obwodowe wzmocnienie pokontrastowe. Należy pamiętać, że ścisłe przyleganie guza do osierdzia uniemożliwia jednoznaczne wykluczenie naciekania.

Tomografia komputerowa umożliwia określenie dokładnej lokalizacji zmian, ich zasięgu, wielkości i liczby ognisk, a także innych nieprawidłowości w obrębie klatki piersiowej, jednakże nie daje możliwości określenia typu guza (10).

Potwierdzenie przypadku grasiczaka i odróżnienie go od innych rodzajów nowotworów jest możliwe w oparciu o badanie cytologiczne (materiał jest pobierany drogą nakłucia masy guza) i cytometrię przepływową (11).

U analizowanyc...