Guzy histiocytarne u psów i kotów

Histiocytoma

Histiocytoma jest łagodną nowotworową proliferacją aktywowanych komórek Langerhansa. Postulowano, że proliferacja ta może być, podobnie jak histiocytoza reaktywna, zaburzeniem regulacji immunologicznej (15), jednak ostatnio udowodniono, że proliferacja komórek histiocytarnych ma w tym przypadku charakter klonalny (7).

Histiocytoma występuje bardzo powszechnie, stanowiąc 3-15% guzów skórnych u psów (20). Najczęściej stwierdza się ją u psów poniżej 3. roku życia, ale może wystąpić w każdym wieku (15). Jest pojedynczym (rzadko mnogim), małym, gwałtownie rosnącym guzem skórnym, szybko ulegającym owrzodzeniu. Większość przypadków ulega spontanicznej regresji, jednak opisano również rzadkie przypadki wznowy lub nawet uogólnienia procesu (histiocytoma przetrwała i nawracająca, histiocytoza komórek Langerhansa) (12, 17). Miejscem predylekcyjnym występowania guza są małżowina uszna lub inne okolice głowy (10), a także okolice kończyn (12). Może mu towarzyszyć przejściowe niebolesne powiększenie węzłów chłonnych, które mija wraz z regresją guza (12). Mikroskopowo guz jest dobrze odgraniczony, nieotorebkowany, zbudowany z komórek okrągłych lub poligonalnych, o litym układzie (ryc. 2). Komórki nowotworowe wykazują epiteliotropizm oraz umiarkowaną aktywność mitotyczną (ryc. 3). Powierzchnia guza często ulega owrzodzeniu (12, 15). Komórkom nowotworowym może towarzyszyć duża liczba limfocytów T, które warunkują proces regresji nowotworowej (ryc. 4) (12).

Guzy histiocytoma w części przypadków udaje się zdiagnozować metodą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (20). W zaawansowanym stadium regresji liczba zapalnych komórek towarzyszących może przewyższać liczbę komórek nowotworowych, co może prowadzić do fałszywie ujemnego wyniku tego badania W badaniu histopatologicznym guzy histiocytoma należy różnicować z chłoniakiem epiteliotropowym, czerniakiem amelanotycznym, zakaźnym guzem wenerycznym, plazmocytomą, chłoniakiem nieepiteliotropowym, guzem z komórek Mer...