Kiedy liczą się minuty…Wstępna stabilizacja pacjenta w ciężkim stanie klinicznym. Cz. I

D – ocena statusu neurologicznego

Następnym krokiem jest przeprowadzenie wstępnego badania neurologicznego pacjenta. Palpacyjnie i wzrokowo ocenia się stan świadomości pacjenta, reakcje źrenic na światło, postawę oraz reakcje bólowe (powierzchowne i głębokie). Osłabienie stanu świadomości (otępienie, śpiączka) może być wynikiem złego krążenia/hipoksji lub urazu głowy (uszkodzenia OUN). Aktywność drgawkowa może być wynikiem obecności zmian wewnątrzczaszkowych (guzy mózgu, urazy, encephalitis) lub zewnątrzczaszkowych (toksyny, hipoglikemia, encefalopatia wątrobowa) (3).

E – szczegółowe badanie kliniczne

Szczegółowe badanie kliniczne przeprowadza się zwykle po wstępnej stabilizacji pacjenta. Celem tego badania jest dokładna ocena stanu klinicznego pacjenta. Po jego wykonaniu powinno się określić wszystkie występujące problemy. Istnieje wiele technik oceny stanu klinicznego, jedną z najbardziej popularnych jest metoda wykonywania tego badania wg tzw. A CRASH PLAN. Ten mnemotechniczny skrót określa kolejność badań poszczególnych układów oraz organów według ich ważności. Pozwala to w dokładny sposób zbadać stan pacjenta. W ramce 10 podano elementy tego badania (3).