Wpływ rehabilitacji na psa z wrodzoną karłowatością przysadkową. Opis przypadku - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wpływ rehabilitacji na psa z wrodzoną karłowatością przysadkową. Opis przypadku

Wprowadzenie

Karłowatość przysadkowa (ang. canine pituitary dwarfism) u psów to bardzo rzadkie schorzenie. Zdarza się u różnych ras, jednak literatura najczęściej wskazuje owczarki niemieckie i karelskie psy na niedźwiedzie. Sama choroba powiązana jest z niedoborem hormonu wzrostu, somatotropiny (GH), która charakteryzuje się strukturą prostego łańcucha polipeptydowego, składającego się ze 190 aminokwasów. Sekwencje aminokwasowe somatotropiny u kota różnią się dokładnie jednym aminokwasem od ułożenia sekwencji u psa, dodatkowo, według badań, myszy i psy z zespołem karłowatości przysadkowej manifestują różny stopień niedoboru odporności (1).

Rozwinięcie

Hormon wzrostu wytwarzany jest przez komórki kwasochłonne przedniego płata przysadki mózgowej. Przedni płat u ssaków powstaje w rozwoju płodowym z uwypuklenia pierwotnej jamy gębowej, nazywanej kieszonką Rathkego. Stanowi on część gruczołową, która odpowiada za produkcję licznych hormonów sprawujących funkcje regulatorowe w odniesieniu do wielu położonych obwodowo narządów endokrynnych. Ma za zadanie pobudzać komórki do zwiększania ich liczby i wielkości poprzez pulsacyjne wydzielanie, osiągając szczytowe wartości w późnych godzinach nocnych. Regulacja gospodarki wzrostowej powiązana jest z dwoma hormonami o przeciwstawnym działaniu GHRH oraz SRIF (1, 6).

Somatotropina wykazuje bezpośrednie działanie na wątrobę oraz mięśnie i tkankę tłuszczową. Bierze czynny udział w metabolizmie tłuszczów oraz syntezie białek w organizmie zwierzęcia, ponadto pobudza przyrost masy ciała oraz innych narządów, szczególnie w początkowym okresie życia (6).

Wrodzona karłowatość przysadkowa u psów zostaje zdiagnozowana najczęściej po charakterystycznych objawach, które pojawiają się między 3. a 4. miesiącem życia. Przyczyną obniżonego stężenia somatotropiny w osoczu może być cysta z kieszonki Rathkego umiejscowiona w obrębie siodła tureckiego, prawdopodobnie doprowadzająca do zaniku przysadki z powodu ucisku lub dysfunk...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy