Histiocytoma skórna (histiocytoma cutis)

Cechy cytologiczne histiocytomy

Histiocytomy są łagodnymi nowotworami będącymi konsekwencją proliferacji komórek Langerhansa (komórek dendrytycznych naskórka).

Preparaty cytologiczne są zwykle bogatokomórkowe, zawierają okrągłe komórki ułożone oddzielnie z lekką anizocytozą i okrągłym, owalnym lub nerkowatym jądrem umiejscowionym centralnie lub ekscentrycznie. Komórki mają bladą, zasadochłonną cytoplazmę, aktywność mitotyczna komórek może być duża, jąderka są rzadko widoczne, chromatyna drobnoziarnista. W niektórych przypadkach komórki są mniej charakterystyczne i mniejsze ze skąpą i bardziej zasadochłonną cytoplazmą, co może rodzić trudności w odróżnieniu ich od limfocytów lub komórek plazmatycznych.

Cytoplazma może zawierać niewielką ilość wodniczek. W przypadku preparatów przygotowywanych z próbek w czasie regresji obserwuje się zmienną liczbę limfocytów T, czasami przewyższającą liczbę komórek histiocytomy.

W stadiach zaawansowanych poza limfocytami dodatkowo mogą wystąpić inne komórki histiocytarne, większe od komórek histiocytomy. Mają one obfitą cytoplazmę i wcięcia w jądrach komórkowych. Czasami obserwuje się także komórki plazmatyczne, które towarzyszą limfocytom.

Diagnostyka różnicowa

W diagnozie różnicowej histiocytomy u psów należy wziąć pod uwagę inne guzy okrągłokomórkowe skóry, takie jak: guzy z komórek tucznych, plazmocytomy, chłoniaki skóry, mięsaki weneryczne, czerniaki i guzy podstawnokomórkowe (1).

Chłoniak skóry jest nowotworem okrągłokomórkowym najczęściej mylonym z histiocytomą. Zdarza się, że chłoniaki mogą wywodzić się z komórek, które są morfologicznie bardzo podobne do histiocytów, z subtelnymi różnicami (mniej komórek z nerkowatym jądrem, mniej obfita cytoplazma, brak komórek dwujądrzastych), co powoduje trudności w rozpoznaniu cytologicznym.

W histiocytomach w fazie wzrostu bardzo rzadko występują komórki innego rodzaju. Cecha ta pozwala na różnicowanie ich z procesem zapalnym (ziarniniak ropny l...