Inwazje pasożytów – nieustanna wojna

Do zarażenia formami inwazyjnymi pasożytów dochodzi w różnorodnych warunkach i sytuacjach. Na ogół uznaje się, że nie jest konieczny kontakt między osobnikiem chorym a zdrowym, rolę przenosiciela, np. jaj pasożytów, mogą odgrywać sprzęty, pokarm, a także podeszwy butów. Nie ma możliwości całkowitej likwidacji ryzyka inwazji pasożytów wewnętrznych nawet w przypadku zwierząt nie mających żadnego kontaktu ze środowiskiem zewnętrznym. W przypadku inwazji pasożytów zewnętrznych także nie można zupełnie wykluczyć istnienia takiego ryzyka (5).

Liczba gatunków, które mogą zaatakować wrażliwy organizm, jest bardzo duża. W tab. 1 i 2 zostanie przedstawiony krótki przegląd najważniejszych z nich.

Tab. 1. Najczęściej występujące pasożyty zewnętrzne psów i kotów

Tab. 2. Najczęściej występujące pasożyty wewnętrzne psów i kotów

Należy podkreślić, że cały, często bardzo skomplikowany, cykl rozwojowy pasożytów został wypracowany przez dziesiątki tysięcy lat wspólnej ewolucji w celu najskuteczniejszego zakażania żywicieli. Także ogromna płodność tych organizmów i duża oporność ich form rozwojowych w środowisku zewnętrznym służy jak najszerszemu rozpowszechnieniu pasożytów we wrażliwej populacji. Pasożyty to organizmy, które mogą znaleźć warunki do rozwoju wyłącznie w żywym organizmie i ich ciało jest doskonale dostosowane do tego celu (5). Jeśli weźmie się pod uwagę stosunkowo duże zagęszczenie psów i kotów w terenie zabudowanym, gdzie często dokonują one defekacji w tych samych miejscach, nikogo nie powinien dziwić fakt wciąż dużego rozpowszechnienia parazytoz wśród zwierząt towarzyszących (2, 3, 5).