Wsparcie pacjenta w okresie świąteczno-noworocznym

Uwaga!

Zwierzęta, które mieszkają na zewnątrz, powinny zostać zabrane do domu lub przygotowanego wcześniej bezpiecznego pomieszczenia.

Reakcje zwierząt mogą być łagodne, umiarkowane lub ciężkie i skrajne. Część zwierząt wymaga kontynuowania terapii behawioralnej po okresie, w którym są narażone na kontakt z bodźcem i opiekunowie powinni być tego świadomi. Planując wsparcie farmakologiczne pacjenta, należy uświadomić właściciela, że leki o działaniu przeciwlękowym należy podać, zanim zwierzę zacznie wykazywać objawy niepokoju. Prawidłowa ocena pacjenta oraz szeroki wywiad z opiekunem są niezbędne w celu dobrania właściwej i skutecznej farmakoterapii.

Wsparcie farmakologiczne

W weterynaryjnej medycynie behawioralnej stosowane są substancje czynne, zarówno te, które nie posiadają rejestracji do stosowania u zwierząt, jak i te, które rejestrację posiadają. Zgodnie z kaskadą powinno się w pierwszej kolejności stosować leki, które są zarejestrowane do stosowania u zwierząt, jednak ze względu na ograniczoną ich ilość oraz fakt, że terapię behawioralną przeprowadza się przez dłuższy czas (od kilku miesięcy do kilku/kilkunastu lat), konieczne jest także stosowanie substancji czynnych, które tej rejestracji nie posiadają.

Substancje lecznicze zarejestrowane do stosowania u psów

Tasypimidyna

Tasypimidyna jest silnym i selektywnym agonistą receptora alfa-2-adrenergicznego, który hamuje uwalnianie noradrenaliny z neuronów noradrenergicznych, blokuje odruchy lękowe, a przez to zapobiega pobudzeniu.

Łączenie tasypimidyny z klomipraminą lub fluoksetyną

Badanie wykonane przez Orion Pharma wykazało, że zarówno fluoksetynę, jak i klomipraminę można łączyć z tasypimidyną. W badaniach na psach laboratoryjnych otrzymujących kombinację fluoksetyny (1,1-1,6 mg/kg m.c. dziennie przez 12 dni) i tasypimidyny (20 µg/kg m.c. jednorazowo, w dniu 12., N = 4 psy) lub tasypimidyny (20 µg/kg m.c.) i klomipraminy (1,2-2,0 mg/kg m.c.) podawanych dwa razy dziennie przez...