Wsparcie pacjenta w okresie świąteczno-noworocznym

Jako najskuteczniejszą metodę walki z fobią dźwiękową podaje się odwrażliwianie z przeciwwarunkowaniem i przypisuje się jej 70-proc. skuteczność (7). Najlepsze efekty osiągają psy, u których stosuje się jednocześnie dwa rodzaje tej techniki behawioralnej: systematyczną pracę opartą na stopniowym zwiększaniu natężenia bodźca oraz reagowanie nagrodą i uwagą za każdym razem, kiedy zwierzę spotka się z potencjalnie „trudnym” dźwiękiem.

Warto korzystać wspomagająco z takich rozwiązań, jak urządzenia emitujące biały szum czy muzyka relaksacyjna dla zwierząt oraz kamizelki uciskowe. Dobrym rozwiązaniem są także masaże relaksacyjne, dzięki którym stan zrelaksowania można uwarunkować np. z konkretnym dźwiękiem lub słowem. Właściciel powinien otrzymać od lekarza weterynarii informacje dotyczące pomocy, jakiej sam może udzielić zwierzęciu. Redukcja natężenia i blokowanie awersyjnych bodźców dźwiękowych i wzrokowych zachodzi dzięki wprowadzeniu modyfikacji w środowisku. Najważniejsze z nich to:

odpowiednie pomieszczenie – najlepiej bez okien lub to, w którym zwierzę szuka schronienia,

włączony wentylator, klimatyzator, grający telewizor lub radio, biały szum, np. z nagrań dla dzieci,

zasłonięcie zasłon żaluzji, rolet, zamknięcie okien oraz ich uszczelnienie, np. kocami,

muzyka (odpowiednia) lub nagrania dedykowane psom cierpiącym z powodu fobii dźwiękowych,

bezpieczne miejsce – być może zwierzę już takie ma, wtedy wystarczy je tylko dodatkowo zabezpieczyć, np. okrywając kocem,

jeśli opiekun zgłasza się odpowiednio wcześniej, może także włączyć zwierzęciu rytmiczną muzykę, aby przyzwyczaiło się do niej, a następnie wykorzystać nagrania, by stłumić hałas za oknem.

Aby zwierzę mogło skorzystać z takich rozwiązań jak słuchawki i nauszniki wyciszające, zatyczki lub wspomniane wcześniej kamizelki uciskowe, należy je do nich stopniowo i odpowiednio wcześniej przyzwyczaić. W przeciwnym razie będą one powodowały dodatkowy stres.

Zachowanie opiekuna moż...