Implikacje zaburzeń w wydzielaniu hormonu wzrostu u psów
Rozpoznanie karłowatości przysadkowej postawić można na podstawie niskiego stężenia IGF-1 we krwi, obniżonej dynamiki wydzielania hormonu wzrostu po stymulacji klonidyną, ksylazyną lub greliną oraz występowania dodatkowo innych przysadkowo-zależnych deficytów hormonalnych (wielohormonalna niedoczynność przysadki). Diagnostykę uzupełnia, lecz generalnie nie wpływa na postępowanie lecznicze, rezonans magnetyczny celowany na przysadkę, wykazujący ewentualne zmiany wielkości gruczołu oraz obecność torbieli (11). Z hodowlanego punktu widzenia istotne wydaje się nieobowiązkowe badanie genetyczne mające na celu zidentyfikowanie nosicieli zmutowanego genu oraz eliminację ich z rozrodu (ale dotyczy to tylko kilku ras), podobnie jak osobników chorych. Do rozrodu przeznaczane powinny być jedynie suki hodowlane i reproduktorzy, których wspólne potomstwo w pierwszym miocie nie wykazywało objawów choroby. Leczenie polegające na podawaniu egzogennego hormonu wzrostu, o ile ktoś się na nie zdecyduje, jest kosztochłonne. Co do poprawy wzrastania – przynosi ono korzyść, podobnie jak podawanie progestagenów pobudzających syntezę somatotropiny w gruczole mlekowym, ale tylko do momentu zamknięcia chrząstki wzrostowej. Niemniej jednak daje ono efekty w postaci cofania się zmian skórnych. Inne stwierdzone niedobory hormonalne wymagają odpowiedniego leczenia (w pierwszej kolejności niedoczynności nadnerczy). Określenie rokowania długoterminowego jest w zasadzie niemożliwe z uwagi na liczne powikłania – nieleczeni pacjenci umierają lub są usypiani zwykle z powodu niewydolności nerek już w wieku 3-5 lat.
Realnym zagrożeniem objawiającym się u psów izolowanym niedoborem hormonu wzrostu jest niewydolność osi podwzgórzowo-przysadkowej na skutek urazu czaszkowo-mózgowego, aczkolwiek na pierwszym planie pojawić się mogą również objawy niedoborów innych hormonów przysadkowych. Jest to spowodowane bardzo wysoką podatnością komórek somatotropowych na urazy, najwyższą wśród komórek przednieg...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2845 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 23 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Kulawizna u bydła mlecznego (choroba Mortellaro). Skuteczne zwalczanie zapalenia skóry palca dzięki naturalnemu rozwiązaniu
Biodevas Laboratoires opracowała PIETIX – rozwiązanie w 100% naturalne, mające na celu zwalczenie zapalenia skóry palca u bydła mlecznego.
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]