Farmakologiczne sposoby przerywania ciąży u suk i kotek

Ciąża po niechcianym pokryciu to problem, z którym lekarze weterynarii spotykają się często w codziennej praktyce. Postępowanie ze zwierzęciem, którego właściciel podejrzewa, że mogło zostać pokryte, zależy od oceny prawdopodobieństwa zajścia w ciążę, dyspozycyjności i skłonności właściciela do współpracy oraz indywidualnych preferencji lekarza weterynarii. Wielu autorów (1, 2, 3) jest zdania, że procedurę przerywania ciąży należy rozpocząć dopiero po stwierdzeniu obecności płodów w macicy. Pogląd ten jest oparty na wynikach badań, które wskazują, że tylko 40-52% (3, 4) suk, których właściciele zgłaszają się z powodu niechcianego krycia, rzeczywiście jest w ciąży. Doświadczenia własne autorów wskazują, że ten odsetek może być jeszcze niższy. Z drugiej strony na rynku dostępne są preparaty, za pomocą których można bezpiecznie przerwać ciążę, podając lek jeszcze przed implantacją. Z tego powodu część autorów jest zdania, że należy je stosować każdorazowo przy podejrzeniu zajścia w ciążę, nie czekając na ultrasonograficzne potwierdzenie obecności płodów w macicy (5).

Głównym powodem, dla którego właściciele zwierząt zwracają się z prośbą o przerwanie ciąży, jest pokrycie suki lub kotki, która nie jest przeznaczona do hodowli, pokrycie przez nieodpowiedniego samca (np. spokrewnionego, ten problem spotyka się głównie w hodowlach kotów) lub w nieodpowiednim dla właściciela czasie. W niektórych przypadkach istnieją też wskazania medyczne do przerwania ciąży, takie jak nieprawidłowości w obrębie miednicy, które uniemożliwiają naturalny poród, znaczne dysproporcje pomiędzy wielkością psa i suki (mała samica – duży samiec) oraz choroby, które wiążą się z zagrożeniem zdrowia i życia w przypadku ciąży (cukrzyca, nowotwory, choroby serca).

Ocena prawdopodobieństwa zajścia w ciążę

Wywiad

Na podstawie informacji uzyskanych z wywiadu oraz badań dodatkowych lekarz może ocenić prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. W wywiadzie ustala się zwykle, w jakim wieku jest zwie...