Dziedziczna arytmia komorowa owczarków niemieckich – opis przypadku - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Dziedziczna arytmia komorowa owczarków niemieckich – opis przypadku

fot. istockphoto.com

Dziedziczna arytmia komorowa owczarków niemieckich jest wrodzoną chorobą serca polegającą na występowaniu komorowych zaburzeń rytmu serca, zwłaszcza ektopowych pobudzeń komorowych oraz napadowych częstoskurczów komorowych. Dziedziczenie tej choroby nie jest proste, a samo schorzenie jest określane jako wielogenowe i wieloczynnikowe (2). Choroba występuje zazwyczaj u psów w wieku od 4 do 24 miesięcy, a często pierwszym, jednocześnie jedynym objawem klinicznym choroby, jest nagła śmierć sercowa. Artykuł przedstawia opis przypadku dziedzicznej arytmii komorowej u owczarka niemieckiego.

Omówienie

Dziedziczna arytmia komorowa owczarków niemieckich jest wrodzoną, występującą u młodych psów rasy owczarek niemiecki chorobą serca, w przebiegu której dochodzi do rozwoju komorowych zaburzeń rytmu serca. Choroba rozwija się najczęściej u psów między 4. a 24. miesiącem życia, co ciekawe, objawy arytmii zazwyczaj ustępują samoistnie po ukończeniu przez zwierzę drugiego roku życia (28). Częstotliwość występowania zaburzeń rytmu wzrasta wraz z wiekiem, a jako jedną z przyczyn tego zjawiska wskazuje się zależne od wieku obniżenie częstości rytmu zatokowego (14, 26). Ponadto wykazano, że wzrost częstości występowania u tych psów częstoskurczu komorowego był skorelowany ze zwiększeniem ilości dłuższych odstępów RR opisanych w badaniu EKG (14).

Patomechanizm choroby

Patogeneza zaburzeń rytmu serca w tym schorzeniu jest złożona, a sama choroba jest określana jako poligenowa i/lub wieloczynnikowa (2). Wśród możliwych mechanizmów jej rozwoju wymienia się aktywność wyzwalaną oraz zjawisko wczesnej depolaryzacji następczej (ang. early after-depolarisations, EADs), których miejscem powstawania są włókna Purkiniego lewej komory (16, 22). W jednym z badań sugerujących wpływ włókien Purkiniego lewej komory na rozwój arytmii u chorych psów wykazano, że włókna Purkiniego prawej komory dotkniętych schorzeniem psów oraz te pochodzące z obu komór zwierząt zd...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną prenumeratą.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy