Badanie dopplerowskie naczyń wątroby

Co to jest zespolenie wrotno-oboczne?

Zespolenie wrotno-oboczne to nieprawidłowe połączenie naczyń, w wyniku którego krew płynąca żyłą wrotną lub jej odgałęzieniami omija wątrobę i kieruje się bezpośrednio do krążenia systemowego.

Zespolenia wrotno-oboczne dzieli się na zespolenia wrodzone lub nabyte, pojedyncze lub mnogie oraz zewnątrzwątrobowe lub wewnatrzwątrobowe.

Wrodzone zespolenia wrotno-oboczne zewnątrzwątrobowe

Wrodzone zespolenie wrotno-oboczne zewnątrzwątrobowe powstaje w wyniku nieprawidłowego rozwoju żył żółtkowych łączących w życiu płodowym żyłę wrotną z żyłą główną doogonową. Wada ta dotyczy przede wszystkim ras psów małych i miniaturowych, takich jak yorkshire terrier, cairn terrier, maltańczyk, shih-tzu, sznaucer miniaturowy i pudel. U kotów predysponowanymi rasami są persy, koty himalajskie i brytyjskie oraz mieszańce (10, 11).

Wyróżnia się różne typy wrodzonych zespoleń wrotno-obocznych zewnatrzwątrobowych. Najczęściej dotyczą pnia żyły wrotnej z odgałęzieniami, takimi jak żołądkowo-śledzionowe, czyli: połączenie żyły wrotnej z żyłą śledzionową, żołądkową lewą, żołądkową-sieciową czy żołądkowo-dwunastniczymi: prawą żołądkową, trzustkowo-dwunastniczą oraz z żyłą główną doogonową i żyłą nieparzystą. Rzadziej występuje połączenie z żyłą nerkową i okrężniczą i żyłą piersiową wewnętrzną.

Wrodzone wewnątrzwątrobowe zespolenie wrotno-oboczne

Jest wynikiem przetrwałego połączenia żyły pępkowej z żyłą główną doogonową. Połączenie tych naczyń w życiu płodowym pozwalało na przepływ krwi z płodu bezpośrednio do łożyska matki z ominięciem wątroby. Zazwyczaj w kilka dni po narodzinach naczynia te zamykają się, pozwalając przy tym na przepływ krwi przez miąższ wątroby. Ten rodzaj zespoleń występuje zdecydowanie rzadziej i dotyczy przede wszystkim ras dużych i olbrzymich, jak: labrador, golden retriever, seter irlandzki. Do tej grupy zalicza się również niedorozwój żyły wrotnej HMD. Predysponowaną rasą do wystąpienia niedorozwoju żyły w...