Diagnostyka różnicowa ostrych biegunek

Czynniki ryzyka

W licznych badaniach analizowano czynniki ryzyka występowania ostrych biegunek u psów. W przypadku kotów liczba badań jest ograniczona. Czynniki mające wpływ na występowanie ostrych biegunek u psów, to m.in.: wiek, środowisko życia (miejskie), klimat (sezon letni), zagęszczenie populacji (kenele), warunki zoohigieniczne, częstotliwość spacerów, kontakt z kałem innych zwierząt, włóczęgostwo, dostęp do śmieci i resztek jedzenia, dostęp do chemii (w tym pestycydów, trutek) i roślin trujących, skarmianie surowym mięsem, błędy żywieniowe, brak aktualnych szczepień.

Młode zwierzęta w pierwszych miesiącach życia są najbardziej narażone na występowanie ostrych biegunek.

Na ryzyko zakażenia wirusami, takimi jak nosówka i parwowiroza, są narażone szczenięta, które nie otrzymały kompletu szczepień podstawowych i/lub dawki przypominającej po roku oraz te, u których z różnych przyczyn nie wdrożono jeszcze szczepień (np. zmiana właściciela, adopcja, leczenie).

Warto przypomnieć, że zgodnie z aktualnymi zaleceniami należy szczepić psy i koty od 8.-9. tygodnia życia co ok. 3 tygodnie do ukończenia co najmniej 16. tygodnia życia, a następnie odszczepić po roku. Często też z różnych względów są pomijane szczepienia przeciwko leptospirozie, nawet na terenach endemicznych. Tak jak w przypadku innych chorób o podłożu infekcyjnym i pasożytniczym, duże zagęszczenie i złe warunki zoohigieczniczne mają wpływ na występowanie ostrych biegunek na tym tle. Trudniej jest ograniczyć ich przebieg ze względu na nieustanne nadkażanie ze środowiska przebywania. W przypadku zwierząt dorosłych wykazano, że często ostre biegunki występują wiele razu u tego samego zwierzęcia, co może świadczyć o upośledzeniu lub osłabieniu funkcji ogólnej lub lokalnej odporności na różnym tle (5).

W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim psy mieszkające na terenach zurbanizowanych, gdzie mają nieograniczony kontakt z innymi zwierzętami tego gatunku i ich wydalinami. Częściej bieg...