Dermatozy cynkozależne i acrodermatitis u psów

Śmiertelna dermatoza cynkozależna (Acrodermatitis lethalis)

Określona również jako śmiertelna (letalna) dermatoza cynkozależna występująca u bulterierów. Choroba ta jest uwarunkowana genetycznie. Przebieg choroby i objawy kliniczne przypominają acrodermatitis enteropatica u ludzi, śmiertelny gen A46 u czarnego srokatego Duńskiego bydła oraz doświadczalnie wywołany niedobór cynku u psów (2, 9-12). Acrodermatitis jest związany genem autosomalnym recesywnym (2). W przebiegu choroby stwierdzono znaczne obniżenie stężenie cynku i miedzi zarówno w surowicy, jak i w wątrobie, ale podawanie wysokich dawek cynku nie przynosi poprawy.

U ludzi, u których stwierdzono acrodermatitis enteropatica, doustne podawanie preparatów cynkowych powoduje ustąpienie objawów klinicznych. Rodzice bulterierów u których stwierdzono letalną dermatozę cynkozależną, powinni być usunięci z rozrodu, gdyż gen recesywny będzie przekazywany potomstwu w sposób losowy, podczas gdy rodzice nie chorują (12-14, 16). U chorych bulterierów zaobserwowano zaburzenie wchłaniania cynku i miedzi z przewodu pokarmowego. Badania dowiodły u chorych psów zmianę ekspresji 13 białek powstających w wątrobie, między innymi zanotowano czterokrotny wzrost stężenia haptoglobuliny, syntetazy glutaminowej oraz keratyny (7, 10).

Objawy kliniczne

Nowonarodzone chore szczenięta są słabsze niż pozostałe w miocie. Obserwuje się u nich trudności w żuciu i połykaniu, spowodowane zbyt łukowatym podniebieniem twardym. Skóra u szczeniąt chorych jest bardziej przebarwiona niż u zdrowych. Sierść staje się puszysta, matowa i krucha. Wyraźnie widać, że szczenięta przestają rosnąć. Już w 6. tygodniu życia kończyny ulegają rozstawieniu w wyniku ich zniekształcenia. Następnie dochodzi do nadmiernego rogowacenia opuszek palcowych, które stają się po...