Szczepienia psów i kotów w świetle najnowszych zaleceń

Szczepienia dodatkowe

Za dodatkowe szczepienia psów uznaje się te przeciwko: Bordetella bronchiseptica, parainfluenzie, boreliozie, grypie, lejszmaniozie i herpeswirozie (u suk ciężarnych). Z wyjątkiem tej ostatniej powinny być one wykonywane w odstępach rocznych. Warto zaznaczyć, że szczepionki przeciwko patogenom układu oddechowego (Bordetella, parainfluenza) nie zapobiegają całkowicie wystąpieniu choroby, a jedynie minimalizują jej skutki. Co ciekawe, wśród polskich lekarzy weterynarii utarło się przekonanie, że uodparnianie na parainfluenzę stanowi zalecane szczepienie. Prawdopodobnie wynika to z faktu, że antygen parainfluenzy występuje w wielu szczepionkach poliwalentnych dostępnych w Polsce. Produkty uodparniające przeciwko Bordetella bronchiseptica występują w formie iniekcyjnej i donosowej. Przed szczepieniem warto wziąć pod uwagę podany przez producenta okres powstawania odporności i poinformować właściciela o konieczności wykonania szczepienia z odpowiednim wyprzedzeniem przed okresem szczególnego narażenia (np. wystawą, pobytem w hotelu dla psów). VGG podkreśla, że regularne zabezpieczanie psów przeciwko pasożytom zewnętrznym stanowi podstawę zapobiegania chorobom odkleszczowym (1). Szczepienia przeciwko boreliozie nie zapewniają pełnej odporności, ponadto wydają się nie chronić przed kłębuszkowym zapaleniem nerek na tle boreliozy. Autorzy konsensusu ACVIM dotyczącego tej choroby nie są jednomyślni co do zasadności szczepień przeciwko niej. Bezwzględnie odradzają jednak szczepienie przeciwko boreliozie psów z proteinurią (4).

Szczepienia niezalecane

VGG nie zaleca szczepień przeciwko koronawirozie i Giardia duodenalis. Biegunki na tle psiego koronawirusa rozwijają się u bardzo młodych szczeniąt, u których poziom MDA jest na tyle wysoki, że szczepienie uznaje się za pozbawione sensu. Ponadto koronawiroza jako pierwotna i główna przyczyna infekcji przebiega łagodnie. Zwierzęta zaszczepione przeciwko giardiozie mogą rozwijać objawy kliniczne ...