Zapobieganie najczęstszym chorobom dolnych dróg moczowych u psów i kotów oraz ich leczenie

Do typowych objawów klinicznych związanych z chorobą układu moczowego zalicza się: częstomocz, strangurię, krwiomocz, periurię, wokalizację, wyłysienie okolicy pachwinowej na skutek wylizywania. Objawy są wspólne, ale ich przyczyny mogą być zupełnie różne. Do najczęstszych chorób układu moczowego u psów i kotów zalicza się: ZUM (zakażenie układu moczowego), kamicę układu moczowego, idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego, nowotwory (najczęściej TCC), wady rozwojowe. Nierzadko choroba podstawowa ma dodatkową komponentę – np. nowotwór pęcherza moczowego może być powikłany przez wtórne zakażenie bakteryjne.

Zakażenia układu moczowego u psów zdarzają się stosunkowo często. Szacuje się, że 5-27% psów w trakcie swojego życia choruje na ZUM, a bardziej podatne są samice. Grupę podwyższonego ryzyka stanowią zwierzęta starsze oraz młode. ZUM może być konsekwencją chorób ogólnoustrojowych oraz farmakoterapii, np. sterydoterapii. Ponadto znacznie częściej spotykany jest u zwierząt z różnymi wadami rozwojowymi dróg moczowych, takimi jak ektopia moczowodu/-ów czy JKD (ang. juvenile kidney disease).

Ryc. 1. Stan po wyleczeniu struwitowego kamienia odlewowego w miedniczce nerkowej u psa; ryc. archiwum autorki

Analizując historię pacjenta z nawracającym ZUM, w diagnostyce różnicowej należy uwzględnić upośledzony mechanizm zwieraczowy. Skutkuje to mimowolnym (niezależnym od woli zwierzęcia) oddawaniem moczu – najczęściej w sytuacji relaksu lub snu. Stopień popuszczania moczu ma różną intensywność – od niewielkiego kropelkowania do całkowitego opróżniania pęcherza moczowego w trakcie snu. Problem z osłabionym napięciem mechanizmu zwieraczowego może ujawniać się również przy chorobach, którym towarzyszy wielomocz (PChN, cukrzyca, nadczynność kory nadnerczy, nadciśnienie tętnicze).

Ryc. 2. Nowotwór pęcherza moczowego (TCC) u psa; ryc. archiwum autorki