Zapobieganie najczęstszym chorobom dolnych dróg moczowych u psów i kotów oraz ich leczenie

Choroby układu moczowego stanowią częsty powód wizyt psów i kotów w gabinecie weterynaryjnym, niejednokrotnie sprawiając trudności diagnostyczne i terapeutyczne. Pomimo często wspólnych objawów zauważanych przez właścicieli różnią się między sobą zarówno co do etiologii, jak i rozwiązań stosowanych w ich leczeniu.

Budowa układu moczowego

Układ moczowy dzieli się na: górne drogi moczowe, do których zalicza się nerki i moczowody, oraz dolne drogi moczowe: pęcherz moczowy i cewkę moczową.

Najistotniejszą różnicą w budowie anatomicznej cewki moczowej samic i samców jest jej długość (jest zdecydowanie dłuższa u samców obu gatunków). Rzutuje to bezpośrednio na większą podatność samców do występowania niedrożności cewki moczowej (w przypadku obecności złogów na terenie układu moczowego). Jednocześnie anatomiczne wydłużenie cewki moczowej jest czynnikiem zabezpieczającym przed zakażeniami wstępującymi w układzie moczowym, które znacznie częściej obserwowane są u samic. Anatomiczna bliskość końcowych odcinków układu moczowego i pokarmowego u samic jest dodatkowym czynnikiem ryzyka rozwoju zakażenia układu moczowego (ZUM).

Do właściwości ochronnych organizmu zapobiegających kolonizacji układu moczowego przez patogeny lub utrudniających ją zalicza się:

Mechanizmy miejscowe:mikroflora układu moczowego,perystaltyka dróg moczowych,długość cewki moczowej,jednokierunkowe opróżnianie układu moczowego,bariera błon śluzowych: glikozaminoglikany (GAG), wydzielnicze IgA, urotelium (możliwość złuszczania).

Cechy moczu zapobiegające rozwojowi ZUM:wysoka osmolalność,wysokie stężenie mocznika,obecność kwasów organicznych.

Mechanizmy układowe.Odporność humoralną.Odporność komórkową.