Kaszel (łac. tussis) – objaw z układu oddechowego?

Diagnostyka

Wywiad i badanie kliniczne

Wywiad jako jeden z najważniejszych aspektów badania klinicznego powinien zawsze być przeprowadzany w dokładny sposób. Cechy osobnicze pacjenta (płeć, wiek, rasa) często zwiększają prawdopodobieństwo występowania pewnych zaburzeń. Podczas przeprowadzania wywiadu należy ustalić moment wystąpienia/nasilenia objawów, zwrócić uwagę na kalendarz szczepień i odrobaczania, zmiany zachodzące w środowisku pacjenta (pojawienie się nowego zwierzęcia w gospodarstwie, wyjazdy, wystawy). Bardzo ważne jest również ustalenie, czy występują objawy ogólnoustrojowe (gorączka, brak łaknienia, osowiałość itp).

Objawy ogólnoustrojowe zazwyczaj związane są z kaszlem wywołanym przez choroby dolnych dróg oddechowych i/lub układu sercowo-naczyniowego. Gdy temperatura jest prawidłowa lub podwyższona, bardziej prawdopodobne jest, że główną przyczyną będzie pierwotna choroba układu oddechowego. Natomiast w przypadku niskiej temperatury ciała, szczególnie u kotów, można przypuszczać chorobę serca powodującą zmniejszoną perfuzję, prowadzącą do hipotermii.

W artykule przedstawiono skrócone badanie kliniczne, w którym została szczególnie zwrócona uwaga na procedury diagnostyczne układu oddechowego oraz układu sercowo-naczyniowego. Należy jednak pamiętać, że nie można pomijać żadnego elementu badania klinicznego i zawsze traktować całość badania jako pełny obraz kliniczny pacjenta.

Pewne wzorce nieprawidłowości, jakie można spotkać przy obserwacji sposobu oddychania zwierzęcia, są pomocne w określeniu lokalizacji problemu i ustaleniu charakteru choroby.

Tab. 2. Fizjologiczna częstość oddechów i typu oddychania (3)

U zwierząt kaszlących osłuchiwanie serca i płuc jest niezbędne w celu oceny stanu pacjenta pod kątem nieprawidłowych odgłosów oddechowych, szmerów serca lub arytmii. Pacjent, u którego osłuchowo nie stwierdza się szmerów sercowych, cechuje się mniejszą skłonnością do wystąpienia chorób kardiologicznych, za to jest bardziej n...