Co nowego w leczeniu choroby zastawki mitralnej? Przegląd badań klinicznych dotyczących postępowania farmakologicznego w chorobie zastawki mitralnej, opublikowanych po ukazaniu się konsensusu ACVIM
Nie rozwiało to wszystkich wątpliwości i w kolejnym liście prof. C. Atkins wyraził zastrzeżenia dotyczące faktu, że zaostrzenie CHF leczono wyłącznie poprzez zwiększenie dawki diuretyków, a np. dawkę ramiprylu zwiększono (podwojono) tylko u trzech psów, zaś dawkowanie spironolaktonu pozostawiono uznaniu klinicystów (dodano go do leczenia podstawowego tylko u 13 psów, osiem w grupie potrójnego leczenia i pięć psów w grupie podwójnego leczenia). Kolejne zastrzeżenie dotyczyło braku oceny skuteczności supresji układu RAAS za pomocą biomarkerów. W związku z tym pytanie, czy ramipryl odpowiednio lub optymalnie tłumił RAAS, jednocześnie nie poprawiając przeżywalności w obliczu tych dawek diuretyków, pozostaje bez odpowiedzi.
Prof. Atkins wyraził także zaniepokojenie faktem, że psy w obu grupach terapeutycznych otrzymywały ACEI średnio przez 9 miesięcy przed przystąpieniem do badania (44% w grupie potrójnego leczenia vs 26% w grupie podwójnego leczenia; P = 0,02), co wskazuje, że ponad jedna czwarta grupy podwójnego leczenia DT (grupa bez ACEI) otrzymywała wcześniej ACEI, i to przez okres dłuższy niż mediana czasu, w którym psy te pozostały w badaniu (7,6 miesiąca). Jest to ważny fakt, ponieważ wiadomo, że supresja RAAS przed wystąpieniem CHF ma korzystny wpływ na przebudowę serca. Mimo że autorzy badania nie wiedzieli o tym w czasie projektowania badania VALVE, inne badania wykazały znaczące korzyści z większej, dłuższej i bardziej wszechstronnej supresji RAAS (np. wyższe lub co 12 godzin dawkowanie ACEI i włączenie antagonisty mineralokortykoidów (MRA, ang. mineralocorticoid receptor antagonist) w leczeniu białkomoczu i CHF.
Ponadto ramipryl jest lekiem hamującym RAAS o wąskim spektrum działania (tj. nie wywołuje bezpośredniego efektu MRA), był testowany jako „dodatek” do leków łagodzących objawy (pimobendan i furosemid). Chociaż brak typowego MRA jako części badania VALVE jest zrozumiały (czas, w jakim badania VALVE było realizowane), to jego brak utrudnia z...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2830 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Mykotoksyny – ukryty wróg w hodowli bydła mlecznego
Narażenie na mykotoksyny – charakterystyka Tradycyjnie uważano, że przeżuwacze są bardziej odporne na negatywne skutki zanieczyszczenia paszy mykotoksynami w porównaniu do zwierząt monogastrycznych. Założenie to opierało się na hipotezie, że mikroflora żwacza skutecznie rozkłada i dezaktywuje toksyny grzybicze, zapewniając tym samym naturalną ochronę organizmu. Wbrew wcześniejszym przekonaniom, wiele mykotoksyn wykazuje znaczną oporność na procesy degradacji […]
Czynniki wpływające na kolonizację mikrobiomu i dojrzałość układu pokarmowego prosiąt oraz jego prawidłowe funkcjonowanie
Flora jelitowa prosiąt odsadzonych U ssaków układ pokarmowy zamieszkują miliardy mikroorganizmów, które kolonizują powierzchnię błony śluzowej, tworząc barierę mikrobiologiczną i odgrywając niezastąpioną rolę dla zdrowia organizmu (6, 122). Mikroorganizmy jelitowe mogą nie tylko wspomagać trawienie i wchłanianie składników odżywczych poprzez regulację ekspresji genów enzymów trawiennych w komórkach nabłonkowych (108), ale także dostarczać gospodarzowi energię poprzez […]
Opieka stomatologiczna nad starszymi końmi
Najczęstsze problemy stomatologiczne u koni starszych Ogólnymi zasadami wizyt dentystycznych u starszych koni powinny być: Najczęstsze problemy diagnozowane w tej grupie wiekowej to: Zaawansowane wady zgryzu, tj. zgryz falisty, schodkowy, haki Już w wieku 3-5 lat na etapie wymiany zębów mogą powstawać wady zgryzu, takie jak: zgryz falisty, przemieszczenia zębów, haki i rampy. Mają one […]
Praktyka w terenie – jak zabezpieczyć się na wypadek stanów zagrożenia życia lub zdrowia zwierzęcia
Obowiązek objęcia terapią wszystkich chorych zwierząt w stadzie Pamiętaj, że zgodnie z Kodeksem rozważnego stosowania produktów leczniczych przeciwdrobnoustrojowych przez lekarzy weterynarii terapia początkowa ma zwykle charakter empiryczny i wymaga dużej wiedzy klinicznej oraz doświadczenia lekarza w leczeniu zwierząt. Ponadto terapia powinna być prowadzona w taki sposób, aby nie fałszowała wyników badań laboratoryjnych. Kodeks ponadto wskazuje, […]
Wiek ma ogromne znaczenie podczas stawiania diagnozy
Lek. wet. Justyna Domagała tytuł inżyniera zootechniki uzyskała w 2016 r., a tytuł lekarza weterynarii – w 2019 r. na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po studiach swoją wiedzę poszerzała podczas stażu w Szpitalu dla Koni Equivet, w którym później uzyskała zatrudnienie. W latach 2021-2024 swoją pracę skupiała na internistycznym leczeniu koni oraz pogłębianiu wiedzy na […]
Echa 32. Kongresu Bujatrycznego w Cancun
Profilaktyka Kongres był również okazją do zaprezentowania kilku przełomowych produktów immunologicznych, które mają szansę wprowadzić na nowe tory prewencję znanych od lat jednostek chorobowych, sprawiających wiele kłopotów z punktu widzenia odchowu cieląt czy rozrodu. Mowa tu konkretnie o trzech nowych szczepionkach mających zastosowanie w profilaktyce Mycoplasma bovis, Cryptosporidium parvum czy wirusowej biegunki bydła (BVD). Nie […]