Białkomocz a postęp przewlekłej choroby nerek

Monitorowanie białkomoczu

Z uwagi na to, że trwały białkomocz może utrzymywać się na stałym poziomie bądź zmieniać się w czasie, stosunek białko : kreatynina stosuje się do oceny postępu choroby lub reakcji na zastosowane leczenie. Stosunek białko : kreatynina odzwierciedla dokładnie ilość białka wydalanego z moczem w ciągu 24 godzin. W warunkach prawidłowych wskaźnik ten u psów i kotów wynosi < 0,2. Wartości mieszczące się pomiędzy 0,2 i 0,4 u kotów oraz 0,2 i 0,5 u psów uważa się za graniczne, natomiast wartości tego wskaźnika > 0,4 u kotów i > 0,5 u psów są uważane za nieprawidłowe. Tab. 1 przedstawia ocenę stopnia białkomoczu według zaleceń IRIS.

Tab. 1. Zależność wartości UP w moczu w stosunku do ilości białka w moczu

Zmiany stopnia nasilenia białkomoczu należy interpretować w połączeniu z wynikami pomiaru stężenia kreatyniny w surowicy, ponieważ nasilenie białkomoczu może się zmniejszać u pacjentów z postępującą chorobą nerek, w miarę jak obniża się liczba czynnych nefronów. Zmniejszający się białkomocz przy stężeniu kreatyniny w surowicy utrzymującym się na stałym poziomie sugeruje poprawę czynności nerek, podczas gdy obniżający się białkomocz przy wzrastającym stężeniu kreatyniny wskazuje na postępowanie choroby.

U pacjentów z umiarkowanym i ciężkim białkomoczem mogą wystąpić: hipoalbuminemia, obrzęki, wodobrzusze, hipercholesterolemia, nadciśnienie tętnicze i nadkrzepliwość, ale również uszkodzenie kłębuszków, kanalików nerkowych i tkanki śródmiąższowej oraz postępująca utrata nefronów (4).

U pacjentów nefrologicznych należy badać ciśnienie krwi ze względu na to, że podwyższone ciśnienie tętnicze może zwiększać niewydolność nerek. Może również spowodować przerost lewej komory serca, a nawet objawy nerwowe. Leczenie obniżające ciśnienie krwi zaleca się wprowadzać w zależności od stopnia ryzyka i występowania uszkodzeń narządów.

Chociaż białkomocz nerkowy jest związany z wystąpieniem azotemii powstałej na skutek postępującej c...