Zwichnięcie doczaszkowo-dogrzbietowe stawu biodrowego u psa – diagnostyka, leczenie metodą zamkniętą oraz możliwości rehabilitacji na podstawie przypadku klinicznego - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Zwichnięcie doczaszkowo-dogrzbietowe stawu biodrowego u psa – diagnostyka, leczenie metodą zamkniętą oraz możliwości rehabilitacji na podstawie przypadku klinicznego

Leczenie metodą zamkniętą

W tej publikacji autorka skupia się na leczeniu niechirurgicznym zwichnięcia. Zabieg zamkniętej repozycji wykonuje się w przypadku świeżego zwichnięcia z nienaruszonym obrąbkiem panewki, przy braku widocznych zmian zwyrodnieniowych oraz przy braku widocznych fragmentów kostnych w głębi panewki (5). Ważny jest również czas, jaki minął od urazu – z uwagi na postępujące przykurcze i zrosty resztki więzadła głowy kości udowej z okolicznymi tkankami skuteczność zamkniętej repozycji maleje po 5. dniu (7), z doświadczenia własnego zabieg najlepiej wykonywać do 3. dnia po urazie.

Zwichnięcie doczaszkowo-dogrzbietowe

Pacjenta w znieczuleniu ogólnym układa się na boku z chorą kończyną na górze. By ustabilizować zwierzę, podkłada się ręcznik lub grubszy sznur pod pachwinę i przytrzymuje się od strony grzbietu – daje to możliwość wyciągnięcia kończyny. Jedną ręką chwyta się kończynę na wysokości stępu, drugą na krętarzu większym. Skręca się kończynę na zewnątrz i pociąga doogonowo, umieszczając głowę kości udowej nad panewką. Następnie skręca się do wewnątrz, uciskając krętarz, umieszcza się głowę w panewce (4). O efektywności repozycji świadczy powrót do prawidłowego zakresu ruchów w stawie oraz symetria wyrośli kostnych w okolicy obu stawów biodrowych. Po odprowadzeniu konieczne jest wykonanie serii ruchów zginania i prostowania, jednocześnie wpychając głowę kości udowej do panewki, przez 10-15 min – powoduje to usunięcie znajdujących się w panewce tkanek i krwiaka oraz utrzymuje efekt repozycji (2, 4, 5).

Zwichnięcie doogonowo-dogrzbietowe

Postępowanie jest podobne do repozycji zwichnięcia doczaszkowego, różni się kierunkiem dociskania krętarza i umiejscawiania głowy kości udowej – doczaszkowo i dobrzusznie (7).

Zwichnięcie dobrzuszne

Repozycję wykonuje się w analogicznym ułożeniu pacjenta jak przy zwichnięciu doczaszkowo-dogrzbietowym. Odciągamy kończynę dystalnie, jednocześnie odwodząc ją, wydobywając głowę kości udowej ...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy