Urazy narządu wzroku – jak postępować? Omówienie przypadków klinicznych

PRZYPADEK 3

Opis zwierzęcia:

gatunek: pies,
rasa: mieszaniec w typie terriera,
płeć: samiec,
wiek: 8 lat.

Wywiad

W badaniu klinicznym stwierdzono zwichnięcie soczewki do przedniej komory, IOP oka 38 mmHg.

Leczenie

Wykonano badanie USG potwierdzające badanie kliniczne – nie doszło do zmian w postaci odklejenia siatkówki. Operację przeprowadzono przez cięcie rogówki nożem mikrochirurgicznym typu slit, następnie cięcie poszerzono nożyczkami Castroviejo. Przy użyciu pętli soczewkowej Webera usunięto soczewkę z przedniej komory. Cięcie zamknięto szwami węzełkowymi pojedynczymi nicią rozpuszczalną 8-0. Leczenie pooperacyjne objęło stosowanie kropli z deksametazonem i tobramycyną 5 razy dziennie. Leczenie ogólne lekami NSLPZ oraz klindamycyną w dawce 11 mg/kg m.c. 2 razy dziennie.

Uraz powieki

Bardzo często w wyniku pogryzienia lub wypadku komunikacyjnego dochodzi do uszkodzenia powiek, ich naderwania lub całkowitego zerwania ciągłości. W zależności od stopnia uszkodzeń podejmuje się decyzję o naprawie poprzez chirurgiczne szycie lub plastykę powiek.

Powieki goją się stosunkowo łatwo przez swoje perfekcyjne ukrwienie, natomiast w przypadku ran tej okolicy bardzo szybko dochodzi do obfitego obrzęku, a przez to do deformacji powieki. Dobre ukrwienie umożliwia uratowanie fragmentów skóry, które w innych, słabiej unaczynionych obszarach wymagałyby usunięcia. Silne krwawienie w czasie cięcia chirurgicznego utrudnia często widoczność chirurgowi.

Rany powiek należy dobrze oczyścić i zwrócić uwagę, czy nie doszło do uszkodzenia struktur gałki ocznej. W przypadku ran okolicy kąta przyśrodkowego należy pamiętać o sprawdzeniu drożności kanalików nosowo–łzowych poprzez kaniulizację płynem fizjologicznym lub/i z fluoresceiną. Zawsze należy odświeżyć brzegi rany, a zakładane szwy nie powinny drażnić gałki ocznej ani być zakładane zbyt ciasto. Zaleca się użycie nici rozpuszczalnych 4-0. Bardzo istotne jest zabezpieczenie pacjenta kołnierzem elżbietańskim przed autookaleczaniem tej okolicy z powodu intensywnego świądu oraz z zastosowaniem leczenia miejscowym p/bólowym i p/zapalanym. W przypadku ran gryzionych oraz zakażonych wymagana jest antybiotykoterapia. Niewielkie ubytki leczy się sposobem dwuwarstwowego zamknięcia ran – szwem materacowym, a zamknięcie skóry szwem ósemkowym.