Urazy narządu wzroku – jak postępować? Omówienie przypadków klinicznych
Diamentowanie
Wygładzenie przedniej części rogówki jest metodą usunięcia nieprzylegającego nabłonka i przedniej części zrębu rogówki. Keratektomia z zastosowaniem skrobaka diamentowego okazała się nieinwazyjna, łatwa do przeprowadzenia i skuteczna. Skrobak diamentowy wykorzystano w leczeniu prawego oka. Ze względu na preferencje okulisty nie zastosowano go początkowo w lewym oku (ryc. 8-11).
Bioimplanty
Stosuje się je w przypadku bardzo rozległych owrzodzeń lub ubytków rogówki. Dostępne implanty to Vetrix BioSis wykonane z podśluzówki jelita cienkiego świń czy Acell Vet – tkanka kolagenowa z pęcherza moczowego. Zapewniają one uzupełnienie brakującej warstwy rogówki do prawidłowego gojenia. Acell Vet po umieszczeniu w uszkodzonej rogówce stanowi coś na kształt szkieletu dla migrujących komórek, a następnie w czasie biodegradacji jest zastępowany przez właściwe elementy rogówki. Dyski mają wielkość 15 mm i grubość zaledwie 400 μm oraz znacznik zapewniający właściwe umieszczenie materiału na rogówce (jest to bardzo ważny element procedury – nieprawidłowa fiksacja na rogówce uniemożliwia prawidłowy proces gojenia). Zaleca się przymocowanie dysków na rogówce za pomocą szwów pojedynczych nicią 8-0. Dwie doby po zabiegu nie podaje się żadnych leków w postaci kropli czy maści okulistycznych.
PRZYPADEK 1
Opis zwierzęcia:
gatunek: pies,
rasa: buldog francuski,
płeć: samiec,
wiek: 5 lat.
Wywiad
Rozpoznano rozległy wrzód rogówki rozmiękający (ang. melting ulcer), zakażony rozległy, prawie na całą powierzchnię rogówki.
Leczenie
Naszyto implant Acell Vet (ryc. 15, 16). Do szycia rogówki użyto nici 8-0 rozpuszczalnej. Następnie wykonano opatrunek z III powieki. Badanie kontrolne przeprowadzono 7 i 14 dni po zabiegu, aby upewnić się, że dysk pozostał na miejscu. Po 7 dniach zdjęcie pooperacyjne lewego oka psa ukazało postępującą integrację przeszczepu. Widoczne były również obrzęk rogówki i neowaskularyzacja. Po 14 dniach zdjęto flap z III powieki. Widzenie zachowane określone przy dokładnym badaniu okulistycznym. W okolicy przeszczepu nasilone zwłóknienie rogówki. Widoczne również niektóre obszary pigmentacji rogówki.
Rana cięta rogówki
Powstaje najczęściej poprzez zadrapanie innego zwierzaka pazurem, najczęściej kocim, lub w wyniku przecięcia regularnego ostrym przedmiotem. Zranienia nieprzebijające mogą być:
- samozamykające się, można wtedy zastosować soczewkę opatrunkową,
- niezamykające, co wymaga założenia szwów.
Rany rogówki pełnej grubości mogą mieć bardzo różny zakres i skutki. Od niewielkich, samozasklepiających się, do rozległych, nieregularnych, powikłanych wypadnięciem tęczówki, mas soczewkowych, ciała szklistego i innych tkanek wewnętrznych gałki ocznej.
PRZYPADEK 2
Opis zwierzęcia:
gatunek: kot,
rasa: europejski krótkowłosy,
płeć: samiec.
Wywiad
W trakcie badania stwierdzono ranę ciętą rogówki, która powstała na skutek walki z innym kotem. Wizyta miała miejsce 3 dni po zdarzeniu. Rana zakażona, wypływ ropny, obrzęk rogówki, wylew krwi do komory przedniej, rana cięta z częściowym wypadnięciem tęczówki.
Leczenie
Oko dokładnie wypłukano roztworem płynu fizjologicznego, usunięto wypadnięty fragment tęczówki, a następnie rogówkę zaszyto nicią 6-0. Całość przykryto opatrunkiem z III powieki. Po wygojeniu pojawił się zrost tęczówkowo-rogówkowy, widzenie było osłabione, ale zachowane.
Mogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2608 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Podkliniczny niedobór wapnia i jego wpływ na wyniki rutynowych badań laboratoryjnych w różnych okresach laktacji u krów mlecznych
Sposoby szerzenia się choroby Pleuropneumonia szerzy się drogą aerogenną od świni do świni, trzoda chlewna jest bowiem głównym rezerwuarem zarazka. Inne gatunki zwierząt, takie jak bydło czy owce, mogą być przypadkowymi nosicielami App, jednak nie odgrywają istotnej roli w szerzeniu się tego drobnoustroju. Jest prawdopodobne, że pewną rolę w epizootiologii omawianej jednostki chorobowej odgrywać mogą […]
Szerzenie się, profilaktyka i terapia ważnych ekonomicznie chorób układu oddechowego świń (pleuropneumonia, mykoplazmowe zapalenie płuc)
Zapobieganie Profilaktyka pleuropneumonii musi być wielokierunkowa. Biorąc pod uwagę fakt, że wystąpienie choroby w stadach wrażliwych na zakażenie wiąże się zazwyczaj z wprowadzeniem do chlewni pozornie zdrowych nosicieli App, zasadniczym elementem w ochronie takich stad jest serologiczna kontrola wszystkich świń wprowadzanych do chlewni. W przypadku wprowadzania do stada App serododatniego zwierząt wolnych od App celowe […]
Wprowadzenie do stomatologii koni
Sondy (ryc. 3) umożliwiają dokładne oczyszczanie szpar międzyzębowych oraz fizjologicznie lub niefizjologicznie występujących nieregularności zębów. Tarniki stanowią kluczowe narzędzie pracy lekarzy weterynarii, którzy w swojej ofercie mają zabieg odontoplastyki. Jeszcze do niedawna zastosowanie znajdowały jedynie tarniki ręczne, w obecnych czasach, ze względu na dużą dostępność i przystępną cenę, coraz częściej stosowane są tarniki mechaniczne (ryc. […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]