Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin
Walnemulina
Walnemulina w porównaniu z tiamuliną charakteryzuje się dwukrotnie większą aktywnością w odniesieniu do wrażliwych bakterii i trzydziestokrotnie większą w odniesieniu do mykoplazm Walnemulina wykazuje wysoką skuteczność przeciwko Mycoplasma spp., Brachyspira hyodysenteriae i Brachyspira pilosicoli. Nie jest skuteczna w zakażeniach wywołanych przez Enterobacteriaceae, np. Salmonella spp. czy Escherichia coli.
Związek ten szybko i niemal całkowicie wchłania się po podaniu doustnym. Jego biodostępność sięga 90%. Maksymalne stężenie w osoczu stwierdza się już po upływie 1-4 godzin od podania leku. Podobnie jak tiamulina, charakteryzuje się stosunkowo krótkim okresem biologicznego półtrwania w osoczu (1-3 godziny), dużą objętością dystrybucji i osiąga wysokie stężenia w tkankach, zwłaszcza w płucach i wątrobie. Metabolity wydalane są głównie z żółcią. Większość podanej dawki ulega wydaleniu w czasie około 3 dni od ostatniego podania.
Działania niepożądane i interakcje
Preparatów leczniczych zawierających walnemulinę nie powinno się podawać świniom ras duńskich i szwedzkich (Danish, Swedish landrace) oraz ich mieszańcom. Szczególnie wrażliwe są osobniki młode. U zwierząt tych ras po zastosowaniu leku mogą pojawić się objawy niepożądane, takie jak: gorączka, brak apetytu, w cięższych przypadkach zaburzenia koordynacji, ataksja, zaleganie, obrzęk i zaczerwienienie skóry w tylnych partiach ciała oraz obrzęk powiek. Śmiertelność w wyniku działań niepożądanych walnemuliny u tych ras nie przekracza 1%, ale może ulegać zwiększeniu w wyniku wtórnych infekcji. Objawy te występują zwykle u jednej trzeciej populacji leczonych świń. W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych zaleca się natychmiastowe zaprzestanie leczenia. Zwierzęta, u których objawy są bardziej nasilone, należy przenieść do suchego i czystego pomieszczenia, a następnie zastosować leczenie objawowe, uwzględniając także leczenie stwierdzonej wcześniej choroby. Podobnie jak tiamulina, w...
Dostęp ograniczony.
Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj sięlub
zarejestruj sięMogą zainteresować Cię również
Znajdź swoją kategorię
2643 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych
Weterynaria w Terenie
Weterynaria w Terenie – wydanie nr 2/2024 już dostępne!
W oddanym w ręce Czytelników numerze znajdziecie Państwo większość artykułów poświęconych bydłu, ale zawiera on także treści dotyczące świń i koni. Tematem sezonu niniejszego numeru „Weterynarii w Terenie” jest praca zbiorowa przedstawicieli Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu przedstawiająca różne oblicza mastitis u krów mlecznych. Rosnąca antybiotykooporność mikroorganizmów wymusza nowe […]
Posocznica cieląt wywołana przez E. coli. Kolisepticemia
Zapobieganie W przypadku zachorowań na kolisepticemię należy brać pod uwagę przede wszystkim dwa czynniki: niski poziom immunoglobulin w surowicy krwi oraz system odchowu cieląt sprzyjający zakażeniom patogennymi szczepami E. coli (14, 17, 18). Wiele czynników ma wpływ na transfer immunoglobulin siarowych. Jednak najważniejszą rolę odgrywają czas, w jakim zostanie podana siara po urodzeniu, oraz ilość […]
Niezakaźne przyczyny chorób kończyn u świń
Problem kulawizn u loch Kulawizny u loch są, tuż po problemach w rozrodzie, najważniejszą przyczyną brakowań loch z dalszej hodowli. Najwięcej przypadków obserwuje się w okresie od odsadzenia do momentu porodu. Bardzo często schorzenia kończyn są rejestrowane u pierwiastek lub u loch po drugim porodzie, a więc w okresie, kiedy wchodzą one w najbardziej wydajny […]
Grypa koni – najnowsze doniesienia w zakresie profilaktyki
Zalecenia stowarzyszeń weterynaryjnych względem immunoprofilaktyki OIE/ESP (World Organization of Animal Health) Nie ma potrzeby uwzględniania wirusa H7N7 i H3N8 z linii europejskiej w szczepionkach, ponieważ od dawna nie były one wykrywane, stąd zakłada się, że nie krążą w środowisku. Szczepionki powinny zawierać klad 1 i klad 2 wirusa z podlinii Floryda. Klad 1 jest reprezentowany […]
Wskazówki na wypadek widocznego niepowodzenia terapii antybiotykowej. Kryteria skutecznej terapii oraz kluczowe pytania jako 5 kroków drzewa analitycznego
Czynniki powiązane z użyciem antybiotyku w terapii: Czy wybór antybiotyku opierał się na badaniach klinicznych i dodatkowych (diagnoza, antybiogram)? Sprawdź odpowiedź na pytanie 3. Farmakokinetyka/farmakodynamika wybranego antybiotyku? Koncentracja i czas działania antybiotyku w zakażonej tkance a efektywność w stosunku do czynnika bakteryjnego wywołującego chorobę (spektrum działania antybiotyku, wrażliwość z antybiogramu – odpowiedzi na pytanie 3.). […]
Czarno na białym – mastitis okiem praktyka – rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim
Rozmowa z dr. n. wet. Sebastianem Smulskim, pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, specjalistą w dziedzinie profilaktyki i leczenia mastitis u krów, który w swoich badaniach zgłębia tematykę zapalenia gruczołu mlekowego u bydła, zarówno w aspekcie naukowym, jak i praktycznym. Większość zapaleń gruczołu mlekowego ma etiologię bakteryjną. Dlaczego, pomimo rozwoju mikrobiologii, medycyny weterynaryjnej i prowadzonych badań, […]
XVIII FORUM ZOOTECHNICZNO-WETERYNARYJNE: NOWE HORYZONTY W ROZRODZIE ZWIERZĄT
Na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu w dniach 18-19 kwietnia br. odbyło się XVIII Forum Zootechniczno-Weterynaryjne pod hasłem „Rozród zwierząt w dobie selekcji genomowej”. To wydarzenie zgromadziło liczne grono lekarzy weterynarii oraz hodowców, by omówić najnowsze osiągnięcia w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt. Organizacja Forum była wspólnym przedsięwzięciem Poznańskiego Koła Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego, Wielkopolskiego Oddziału Polskiego […]