Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin

Antybiotykoterapia u świń – repetytorium. Charakterystyka pochodnych pleuromutyliny i tetracyklin

Pleuromutylina to substancja wyizolowana w 1951 roku z dwóch jadalnych podstawczaków Clitopilus scyphoides (dawniej Pleurotus mutilis) oraz Pleurotus Passeckerianus Pilat. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono jej działanie przeciwbakteryjne, zwłaszcza w stosunku do drobnoustrojów Gram-dodatnich. W 1975 roku uzyskano półsyntetyczną pochodną pleuromutyliny – tiamulinę – a następnie walnemulinę. Oba te związki zostały z powodzeniem wprowadzone do lecznictwa weterynaryjnego.

Pochodne pleuromutyliny należą do leków przeciwbakteryjnych o działaniu bakteriostatycznym. Są szczególnie aktywne wobec bakterii Gram-dodatnich oraz mykoplazm, działają także na niektóre bakterie beztlenowe. Wykazują słabą aktywność w stosunku do Enterobacteriaceae, nie działają na Pseudomonas. Cechują się dosyć dużą objętością dystrybucji, na co bez wątpienia ma wpływ bardzo dobra rozpuszczalność w tłuszczach. Są szybko i w dużym stopniu wchłaniane z przewodu pokarmowego. Selektywnie hamują syntezę białek bakteryjnych przez łączenie się z unikalnym miejscem podjednostki 50S rybosomu bakteryjnego, które różni się od miejsca połączenia innych reagujących z rybosomami środków antybakteryjnych. Pleuromutyliny nie wykazują oporności krzyżowej z innymi podobnie działającymi chemioterapeutykami. Między innymi z tego względu w ostatnich latach obserwuje się wzmożone zainteresowanie tą grupą leków.

Tiamulina

Tiamulina jest związkiem bakteriostatycznym. Spektrum działania przeciwbakteryjnego obejmuje bakterie Gram-dodatnie, bakterie beztlenowe, krętki jelitowe, mikoplazmy, a także niektóre bakterie Gram-ujemne. Nie jest używana w medycynie ludzkiej, co powoduje, że ryzyko powstania krzyżowej oporności z chemioterapeutykami używanymi u ludzi, jak to miało miejsce w przypadku fluorochinolonów, makrolidów czy tetracyklin, jest stosunkowo małe.

Ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne jest idealnym środkiem do stosowania w paszach, z wodą do picia, jak również w postaci iniekcyj...

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2625 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.