Syncytialny wirus oddechowy bydła (BRSV) – znaczenie w syndromie BRD

Badanie serologiczne

Przeciwciała matczyne mogą dawać nieznaczną ochronę (8, 9), ale również utrudniają interpretację wyników badań. Najlepszym rozwiązaniem jest tu zastosowanie par surowic.

Głębokie wymazy z jamy nosowo-gardłowej

Jest to bardzo pomocna i prosta technika w obliczu klinicznej postaci choroby. Próby muszą zostać pobrane we wczesnej fazie choroby – w trakcie okresu siewstwa wirusa. Powinno się pobierać próby od pięciu zwierząt z gorączką (> 40°C), przejrzystym wypływem z nosa i oczu, i przyśpieszonym oddechem. Technika ta oferuje wysoki stopień prawdopodobieństwa wykrycia wirusów układu oddechowego (BRSV, PI3) na tym etapie. Dlatego wykorzystanie tej metody w połączeniu z technologią PCR daje duży stopień pewności.

BAL (popłuczyny z drzewa oskrzelowego − przez tchawicę)

Jest to metoda trudniejsza pod względem technicznym. Jednak po jej przyswojeniu staje się bardzo przydatnym narzędziem w rękach lekarza praktyka.

Badanie sekcyjne – zapomniana sztuka

Badanie sekcyjne w przypadku BRD to szybka i łatwa procedura. Podobnie jak BAL po przyswojeniu techniki badania staje się kolejnym przydatnym narzędziem dla lekarza.

Przeprowadzenie tej metody diagnostycznej zajmuje 7-10 minut. Daje nam to możliwość pobrania wielu prób z predylekcyjnych miejsc tkanki płucnej, co w rezultacie daje nam około 70-80% poprawnych wyników.

Technologia PCR

Technologia PCR znacząco się rozwinęła. Główną zaletą PCR jest brak konieczności wykonywania posiewu bakteryjnego, a raczej wykrywanie fragmentów DNA patogenów. Technologia PCR wykazuje wiele zalet dla lekarzy terenowych:

w przeciwieństwie do tradycyjnego posiewu bakteryjnego, próby mogą być pobieranie już po rozpoczęciu terapii antybiotykowej,jałowość pobraniej próbki nie jest kluczowa,najlepiej pobierać próbki jak najwcześniej, ale mogą być również pobierane 12-24 godziny po śmierci zwierzęcia,można pulować próby z gospodarstwa.

Główną wadą PCR w porównaniu z posiewem jest fakt, że n...