Nieantybiotykowe środki w terapii mastitis

Nanocząsteczki

W ostatnich latach nanotechnologia jest jedną z najprężniej rozwijających się dziedzin. Nanocząsteczki metali znajdują zastosowanie w wielu różnych obszarach: od medycyny, przez elektronikę, po kosmetologię i modę. Przydatność nanocząsteczek do celów terapeutycznych wynika z ich dużej powierzchni w stosunku do objętości, z ich zdolności do: przerywania błony śluzowej drobnoustroju poprzez denaturację białek, hamowania replikacji DNA, produkcji reaktywnych form tlenu, niszczenia łańcuchów DNA oraz oksydacji białek i lipidów błonowych (2, 10). Dotychczasowe badania skupiały się na zastosowaniu nanocząsteczek złota, srebra i miedzi.

W badaniach prowadzonych nad nanozłotem wykazano, że cechuje się ono mniejszą cytotoksycznością w porównaniu do innych nanocząstek. Ponadto wykazało ono doskonałe właściwości bójcze wobec bakterii Gram-ujemnych. Jednakże minimalne stężenie hamujące wzrost bakterii z grupy Gram+ było znacznie wyższe niż bakterii Gram- (7).

Kolejne nanocząsteczki, które uzyskują obiecujące wyniki w badaniach laboratoryjnych, to nanomiedź. Eksperymentalnie wykazano, że kompleksy nanomiedzi wykazują działanie hamujące na bakterie powodujące rozwój zapalenia wymienia w wartościach MIC od 7,8 μg/ml (7). Jednakże, mimo obiecujących wyników, komercyjne preparaty zawierające nanozłoto lub nanomiedź nie są dostępne.

Inaczej wygląda sytuacja nanosrebra, które już od wielu lat wykorzystywane było w różnych gałęziach nauki i przemysłu. Nanosrebro wchodzi w skład wielu komercyjnych preparatów do zastosowania dowymieniowego. Produkty te różnią się m.in. zawartością srebra w ml preparatu. Właściwości bakteriobójcze srebra były wykorzystywane już w starożytności ze względu na brak toksyczności i wysoce skuteczne działanie bójcze wobec bakterii (7). Dlatego też, przy stosunkowo niskich kosztach produkcji, nanosrebro stało się ważnym nieantybiotykowym czynnikiem stosowanym w terapii stanów zapalnych gruczołu mlekowego. Wykazano, że preparat za...