Wirusowa biegunka bydła (BVD) w terenie, czyli praktyczne podejście do opanowania problemu schorzenia w stadzie - Vetkompleksowo – serwis dla lekarzy weterynarii

Wirusowa biegunka bydła (BVD) w terenie, czyli praktyczne podejście do opanowania problemu schorzenia w stadzie

Czy warto walczyć z BVD

Czy warto walczyć z BVD, czy to się opłaca? Czy zyski z tytułu ograniczenia strat będą większe niż inwestycje?

Na świecie walka z BVD zaczęła się od wprowadzenia na rynek pierwszej szczepionki, czyli na początku lat 60. XX wieku (8). Przez ćwierć wieku szczepiono bydło, aby ograniczyć objawy kliniczne i straty z powodu BVD. W zwalczaniu wielu chorób wystarcza szczepienie, ale w przypadku BVD jest inaczej, ponieważ szczepionki nie mają wpływu na sztuki trwale zakażone. Ich obecność w stadzie jest zawsze zbyt dużym wyzwaniem dla wszystkich szczepionek.

Zwycięstwa w walce z BVD zaczęto odnosić, gdy wdrożono do działań wiedzę o roli zwierząt trwale zakażonych w rozprzestrzenianiu się choroby w stadzie. I tu doszliśmy do tego, co w zwalczaniu BVD jest najważniejsze. Nie da się opanować schorzenia bez zrozumienia znaczenia zwierząt trwale zakażonych – (ang. persistently infected – PI). Trzeba zawsze o nich pamiętać, gdyż mogą one stawać się trwale zakażone w macicy, w pierwszym trymestrze ciąży, gdy płód może zostać zakażony w okresie immunotolerancyjnym dla wirusa BVD.

Jeśli wtedy dojdzie do zakażenia, osobnik do końca życia zachowa tę immunotolerancję dla wirusa. System obronny takiego osobnika nigdy nie będzie walczył z wirusem BVD. Zwierzę do śmierci będzie dla wirusa BVD pożywką, na której ten będzie się namnażał niczym nieograniczony. Taki osobnik PI będzie do końca życia, codziennie, we wszystkich wydzielinach i wydalinach wysiewał wirus w niewyobrażalnych ilościach. Zwierzęta zakażone wirusem poza okresem immunotolerancji płodu, również zakażone w życiu pozapłodowym, są zakażone tylko czasowo (ang. transiently infected – TI) i po okresie 3-4 tygodni siewstwa, relatywnie niewielkich w porównaniu z PI ilości wirusa, zdrowieją i nie stanowią dla stada zagrożenia.

Dopiero od połowy lat 80. wiemy o immunotolerancji płodu i o jej znaczeniu w utrzymywaniu się wirusa BVD w stadzie. Wynalezione przez Szwedów na początku lat 70....

Dostęp ograniczony.

Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją.
zaloguj się zarejestruj się

Znajdź swoją kategorię

2630 praktycznych artykułów - 324 ekspertów - 22 kategorii tematycznych

Weterynaria w Terenie

Poznaj nasze serwisy

Nasze strony wykorzystują pliki cookies. Korzystanie z naszych stron internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących plików cookies oznacza, że zgadzacie się Państwo na umieszczenie ich w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w Polityce prywatności.